اگرت (قار) ساحلی

از ویکی‌موضوع
اِگرِت (قار) ساحلی
لک‌لک‌سانان
نام اصلیاِگرِت (قار) ساحلی
نام عربیبلشون الصخر
نام انگلیسیWestern Reef-Egret
نام علمیEgretta gularis
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهبيشتر در خورهاي گل‌آلود ، مانداب‌ها و باتلاق‌هاي شور، سواحل سنگي و سدهاي مرجاني
تغذیهغذای عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان و نرم تنان و حشرات واز بعضی گیاهان آبزی تغذيه مي‌کند.
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

اِگرِت ساحلی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. حواصیل نسبتا کوچکی است که به دو رنگ متفاوت دیده می شود.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده به دو شکل دیده می‌شود، یکی از آنها پرو بالی کاملا سفید دارد و دیگری کاملا سیاه مایل به سربی است که فقط لکه‌ای سفید زیر چانه و گلویش قابل رؤیت است هر دو شکل منقاری زرد متمایل به سبز دارند و پاهایشان سیاه وپنجه پاهایشان مانند اگرت کوچک زرد رنگ می باشد تفاوت شکل سفید اگرت ساحلی با اگرت کوچک در رنگ منقار می باشد که منقاراولی زرد رنگ و دومی سیاه می باشد از نظر رفتار به هم شبیه هستند و در فصل زاد و ولد دو پر رشته مانند، به صورت کاکلی بلند روی سرشان ظاهر می شود. مانند سایر حواصیل ها پرهای بلند زیر گردنشان روی سینه را در بر گرفته است دو شکل اگرت ساحلی در مناطق زیستی باهم دیده می شوند ولی تعداد شکل تیره فراوانتر است موقع پرواز سر و گردن را روی شانه جمع کرده و پاها در امتداد بدن وفراتر از دم کوچکش قرار می گیرد. [۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بيشتر در خورهاي گل‌آلود ، مانداب‌ها و باتلاق‌هاي شور، سواحل سنگي و سدهاي مرجاني ديده مي شود . بطور دسته‌جمعي و معمولا در بوته‌هاي كوتاه نزديك ساحل دريا آشيانه مي سازد .[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذای عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان و نرم تنان و حشرات واز بعضی گیاهان آبزی تغذيه مي‌کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 75
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 75
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 75
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 75
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.