صادقین

صادقَین در مجامع حدیثی شیعه به محمد بن علی بن الحسین ملقب به امام باقر و جعفر بن محمد بن علی بن الحسین ملقب به امام صادق، امام پنجم و ششم شیعیان امامیه و اسماعیلیه اطلاق می‌شود.^[۱] همچنین لقب باقرین نیز برای این دو شخصیت به کار گرفته شده است.^[۲] هرچند مُثنّای حقیقی در کلام عرب برای جایی به کار می‌رود که مفردها در لفظ و معنی مشترک باشند،^[۳] ولی بعضا دو لفظ متفاوت یا دو لفظ واحد با معانی متفاوت مثنا می‌شوند. برای نمونه در عربی به «اُم» (مادر) و «اَب» (پدر)، اَبوَین گفته می‌شود. با اینکه، لفظ ام و اب تفاوت معنایی و لفظی دارند. همچنین «عینَین» مثنای چشم و چشمه است؛ در حالی که تفاوت معنایی دارند.^[۴] البته این موارد ملحق به مثنا هستند و مثنای حقیقی نیستند.^[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

↑ کلباسی، الرسائل الرجالیه، 1380ش، ج4، ص113.
↑ کلباسی، الرسائل الرجالیه، 1380ش، ج3، ص673.
↑ حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص108.
↑ حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص108.
↑ حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص109.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حسن، عباس(1367ش)، النحو الوافي مع ربطه بالأسالیب الرفیعة و الحیاة اللغویة المتجددة، ناشر: ناصر خسرو، چاپ: دوم، محل نشر: تهران.
کلباسی، محمد بن محمدابراهیم(1380ش)، الرسائل الرجالیة (رسالة في «محمد بن سنان»)، ناشر: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، نوبت چاپ: اول، محل نشر: قم.

[1] کلباسی، الرسائل الرجالیه، 1380ش، ج4، ص113.

[2] کلباسی، الرسائل الرجالیه، 1380ش، ج3، ص673.

[3] حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص108.

[4] حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص108.

[5] حسن، النحو الوافی، 1367ش، ج1، ص109.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]