باکلان گلوسیاه

باکلان گلوسیاه
پلیکان‌سانان
نام اصلی	باکلان گلوسیاه
نام عربی	غراب البحر السوقطری
نام انگلیسی	Socotra Cormorant
نام علمی	Phalacrocorax nigrogularis
گونه	پلیکان‌سانان
زیستگاه	در مناطق حاره و نیمه حاره‌ای و در جزایر داخل دریا
تغذیه	عمدتا از ماهی‌ها و به ندرت از دوزیستان و سخت پوستان
سیخک پشت پا	ندارد
چینه‌دان	ندارد
سنگ‌دان	ندارد
نوع پرواز	توانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهی	حرام‌گوشت
حکم فضله	طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

باکلان گلوسیاه پرنده‌ای حرام‌گوشت است. پرنده ای است دریازی با بدنی سیاه رنگ که پر و بالش جلای ارغوانی دارد.

مشخصات ظاهری

پاهایش پرده دار است و منقارش اندکی بزرگتر از سایر باکلان هاست. در فصل تولید مثل منقارش خاکستری تیره می شود و خال های سفیدی در تعدادی از پرهای زیر چشم و گردن، و نیز بر روی رانهایش ظاهر می شود. باکلان های گلو سیاه جوان اندکی قهوه ای رنگ اند، بدون خال هایی در سینه و شکم، که ممکن است با جوجه باکلان ها اشتباه شوند. پرنده نابالغ چانه ای سفید ، گلو و سینه ای قهوه‌ای ، سطح شکمی سفید مایل به قهوه‌ای و منقاری زرد رنگ دارد .

زیستگاه

در مناطق حاره و نیمه حاره ای و در جزایر داخل دریا زندگی می کند و به صورت گروهی دیده می شود. روی ماسه های ساحلی و در سواحل رودخانه‌ها و تالاب‌ها به صورت گروهی تولید مثل می کند.

تغذیه

عمدتا از ماهی ها و به ندرت از دوزیستان و سخت پوستان تغذیه می کند.

حکم فقهی

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.

حکم فضله

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

منابع

• زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
• منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.