نوک سرخ دریایی
نوکسرخ دریایی | |
---|---|
پلیکان سانان | |
![]() | |
نام اصلی | نوکسرخ دریایی |
نام عربی | رئيس البحر أحمر المنقار |
نام انگلیسی | Red - billed Tropicbird |
نام علمی | Phaethon aethereus |
گونه | پلیکان سانان |
زیستگاه | اقیانوس اطلس، شرق اقیانوس آرام و اقیانوس هند |
تغذیه | ماهی |
سیخک پشت پا | ندارد |
چینهدان | ندارد |
سنگدان | ندارد |
نوع پرواز | توانایی نگهداشتن بال در حین پرواز (صفیف) |
حکم فقهی | حرامگوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۱] |
نوکسرخ دریایی پرندهای آبزی، حرامگوشت از راستهٔ نوکسرخسانان است که در مناطق گرمسیر اقیانوس اطلس، شرق اقیانوس آرام و اقیانوس هند زیست میکند. نوع بالغ این پرنده عمدتاً سفید رنگ و شاهپرهای انتهایی سیاه و شاهپرهای دم بلند دارد. طول بدن آن به ۴۸ سانتیمتر و طول بالها به یک متر میرسد.
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه: ۵۰ سانتیمتر ( با احتساب دم دراز ۱۰۰ سانتی متری اش)
پرنده ای است سفید رنگ با نوار چشمی سیاه. دم این پرنده مثلثی شکل است با دو پر سفید بسیار بلند وسطی دم که تقریبا به اندازه طول بدنش می باشند مشخص می گردد. پرنده نابالغ پرهای بلند وسطی دم را ندارد. این پرنده دریائی منقاری نوک تیز به رنگ قرمز رنگ دارد، اما رنگ نوک پرنده نابالغ زرد است.[۲]
پروازش پر توان، مستقیم و همراه با بال زدنهای سریع است. سطح پشتی بدن پرنده دارای خطوط عرضی خاکستری مایل به قهوه ای است. و نوار سیاه مشخص بر روی شاهپرهای اولیه بالهایش نمایان است.[۳]
تغذيه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمدتا از ماهی تغذیه میکند.
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دریازی است و تنها در فصل زاد و ولد به خشکی می آید. در جزایر سنگی و در شکاف سنگها و یا زیر بوته ها آشیانه میسازد. [۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا نمی باشد و نگه داشتن بال (صفیف) او بیشتر است بنابر این طبق نظر همه فقها «حرام گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.