کشیم شاخدار
| کشیم شاخدار | |
|---|---|
| راستهٔ کشیم‌سانان | |
 | |
| نام اصلی | کشیم شاخدار |
| نام عربی | غطاس مقرن |
| نام انگلیسی | Horned Grebe |
| نام علمی | Podiceps auritus |
| نام‌های دیگر | کشیم گوشدار |
| گونه | کشیم‌سانان |
| زیستگاه | کرانه‌های دریای خزر |
| تغذیه | ماهی‌ها، حشرات، سخت‌پوستان و دوزیستاناست |
| ویژگی | چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینه‌دان | دارد |
| سنگ‌دان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
کشیم شاخدار یا کشیم گوشدار پرنده‌ای حلال‌گوشت است و گونه‌ای کشیم از راستهٔ کشیم‌سانان است که در زمستان پرهای زینتی آن سیاه و سفید و گونه‌ها و جلوِ گردن آن سفید است. این پرنده در نیمکره شمالی از شرق چین و آسیای میانه تا شمال اروپا و اسکاندیناوی حضور دارد.[۱] همچنین گسترهٔ آن شرق روسیه، شمال آمریکای شمالی، کانادا، و مناطقی از ایالات متحده را در بر می‌گیرد. کشیم گوشدار در مناطق شمالی ایران نیز زندگی و تخم‌گذاری می‌کند.[۲]
ویژگی‌های ریخت‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طول کشیم گوشک‌دار ۳۵ سانتی‌متر است. در فصل جفت‌گیری، سر و روتنه آن به رنگ سیاه براق می‌شود و با دو نوار چشمی پهن و طلایی تاج‌مانند، که از چشم‌ها تا پس سر امتداد دارند، به نظر می‌رسد.[۳]
گردن و پهلوهای این پرنده به رنگ بلوطی و شکم آن به رنگ خاکستری متمایل به سفید است. رنگ سر و تارک در زمستان‌ها قهوه‌ای مایل به خاکستری می‌شود و دو طرف سر و گردن و نیز قسمت پس سر تا خط چشمان سفید رنگ و این رنگ سفید تا زیرتنه – که به رنگ سفید چرکی است – امتداد می‌یابد.[۴]
منقار کشیم گوشدار سیاه و نوک آن زرد کمرنگ است. نوک این پرنده در مقایسه با دیگر کشیم‌ها راست‌تر و کلفت‌تر است.[۵]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده، زمستان‌ها، عمدتاً در خلیج‌های پناه‌دار، خورها و آب‌های شیرین به سر می‌برد. در ایران، در کرانه‌های دریای خزر به تعداد به نسبت فراوان حضور دارد. کشیم گوشدار همچنین به صورت مهاجر عبوری در شمال شرقی ایران نیز دیده شده است.[۶]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۷]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
به فتوای مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۸]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، 1393هـ.