کشیم کوچک
کشیم کوچک | |
---|---|
کشیمسانان | |
![]() | |
نام اصلی | کشیم کوچک |
نام عربی | غَطَّاس صَّغیر |
نام انگلیسی | Little Grebe |
نام علمی | Tachybaputs ruficollis |
نامهای دیگر | اِسفَرود بید |
گونه | کشیمسانان |
زیستگاه | اروپا، آفریقای سیاه، خاورمیانه، ایران، شبهقاره هند و آسیای جنوب شرقی |
تغذیه | ماهیها، حشرات، سختپوستان و دوزیستاناست |
ویژگی | چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است |
سیخک پشت پا | دارد |
چینهدان | دارد |
سنگدان | دارد |
حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
کشیم کوچک یا اِسفَرود بیدم پرندهای حلال گوشت است با حدود ۲۳ تا ۲۹ سانتیمتر طول که کوچکترین عضو از تیرهٔ کشیمان به شمار میرود. کشیم کوچک در بیشتر مناطق بر قدیم از اروپا و آفریقای سیاه تا خاورمیانه، ایران، شبهقاره هند، و آسیای جنوب شرقی یافت میشود.BirdLife International (2012), [۱] این پرنده شناگری ماهر و سریع است و برای به دست آوردن ماهیهای ریز و بیمهرگان به عمقهای کم آب شیرجه میزند.[۲]
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طول کشیم کوچک ۲۷ سانتیمتر است و کوچکترین پرنده از تیره کشیمیان به شمار میرود. منقار و گردن این پرنده از دیگر کشیمها کوتاهتر و کلفتتر است. پوشش پرها در تابستان به رنگ قهوهای تیره است و در کنارههای گردن دو لکهٔ بزرگ به رنگ قرمز بلوطی دیده میشود. در این فصل جفتگیری، سر و پشت این پرنده سیاه میشود. در فصلهای دیگر اما پر و بال بسیار کمرنگ، گلو سفید، و گردن نخودی رنگ میشوند. جوجههای کشیم کوچک رنگهای متنوعی دارند و روی سرشان طرح مشخصی از رگههای سفید دیده میشود. دو جنس نر و ماده نیز همشکل هستند و دودیسی جنسی میانشان دیده نمیشود.[۳]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کشیم کوچک در آبگیرها، دریاچهها و ماندابها یافت میشود و تخمگذاری میکند. در ایران، بومی و فراوان و به صورت مهاجر، در زمستانها، نسبتاً فراوان است.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلالگوشت» است.[۵]
به فتوای مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ Tachybaptus ruficollis (به انگلیسی), IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2, retrieved 9 May 2014
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.