کشیم گردن سیاه

از ویکی‌موضوع
کشیم گردن‌سیاه
کشیم‌سانان
نام اصلیکشیم گردن‌سیاه
نام عربیغطاس أسود الرقبة
نام انگلیسیBlack-necked Grebe
نام علمیPodiceps nigricollis
گونهکشیم‌سانان
زیستگاهشمال آسیا، اروپای شرقی، شرق چین، ژاپن، غرب آمریکای شمالی و مکزیک
تغذیهماهی‌ها، حشرات، سخت‌پوستان و دوزیستاناست
ویژگیچینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.

کشیم گردن‌سیاه یا سیاه‌کشیم پرنده‌ای حلال‌گوشت است و گونه‌ای کشیم از تیرهٔ کشیمیان پرندگان آبی است.

این پرنده در شمال آسیا، اروپای شرقی، شرق چین، ژاپن، غرب آمریکای شمالی، مکزیک، و به صورت زمستان‌گذران در جنوب آفریقا حضور دارد.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طول کشیم گردن‌سیاه ۳۱ سانتی‌متر و از کشیم گوشک‌دار اندکی کوچکتر است. در فصل جفت‌گیری، سر و گردن و گوش آن به رنگ سیاه می‌شود.[۲]

گوشپرهای این پرنده به رنگ طلایی و همانند بادبزن هستند. روتنه آن سیاه و حاشیهٔ شکم به رنگ بلوطی است.[۳]

در زمستان، سر، تارک و پشت گردن سیاه رنگ، روتنه قهوه‌ای مایل به سیاه و زیر تنه به رنگ سفید می‌شود.[۴]

در زیر چشم‌ها و گلوی این پرنده، لکهٔ مشخص سفیدی وجود دارد که تا پشت چشم‌ها امتداد پیدا می‌کند.[۵]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده، زمستان‌ها، عمدتاً در دریاچه‌ها و آب‌های کرانه‌ای به سر می‌برد. در ایران، زمستان‌ها به نسبت فراوان است. در تابستان‌ها و فصل تخم‌گذاری به تالاب‌ها، برکه‌های به نسبت عمیق، و نواحی باتلاقی دارای پوشش گیاهی کوچ می‌کند.[۶]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال‌گوشت» است.[۷]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۸]


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  6. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  7. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  8. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.