چاخ لُق هندی

از ویکی‌موضوع
چاخ لُق هندی
سلیم سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیچاخ لُق هندی
نام عربیالکَرَوان الهِندی
نام انگلیسیGreat Stone Plover
نام علمیEsacus recurvirostris
گونهسلیم سانان
زیستگاهزمین‌های سنگلاخی یا شنی، زمین‌های بایر با رویش گیاهی کم و گاهی نیز در کشتزارها
تغذیهخزندگان، جوندگان کوچک، حشرات و سایر بی‌مهرگان کوچک
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


چاخ لُق هندی از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته سلیم سانان است. پرنده کنار آبزی نسبتا بزرگی است که سری گرد و چشمان زرد رنگ درشتی دارد و علیرغم آن که در گروه پرندگان کنار آبزی طبقه بندی می‌شود، زیستگاه‌های خشک را بیشتر ترجیح می‌دهد.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۰ سانتی‌متر است؛ پر و بال این پرنده به طور کلی نخودی رنگ با رگه‌های قهوه‌ای فراوان است و به راحتی می‌تواند استتار کند. تارک، گردن، سینه و سطح پشتیش نخودی رنگ با رگه‌های قهوه‌ای است، سطح شکمی و پوشپرهای زیر دمش سفید است و قسمت بالای سینه نخودی رنگش خال‌های طولی قهوه‌ای رنگ دارد. ابروی پهن سفیدی دارد و در زیر چشمان درشت زرد رنگش خط سیاه باریکی مشاهده می‌شود. گلو و پوشپرهای صورتش سفید می‌باشند و نوار قهوه‌ای رنگی در زیر صورتش دارد که به منقارش ختم می‌شود. منقار قطور زرد رنگی دارد که نوک منقارش سیاه می‌باشد. انتهای شاهپرهای اولیه و ثانویه بال‌هایش قهوه‌ای تیره است که در حالت نشسته تشکیل نوار باریک سیاه در انتهای بالش را می‌دهند. بر روی بالش نوار سفید مشخصی دارد. پاهایش قطور، نسبتا بلند و به رنگ زرد است.

هنگام دویدن به حالتی دزدانه سر خود را پایین گرفته و قوز می‌کند. در حال استراحت پاهایش را زیر بدن به حالت افقی تا می‌کند. معمولا در ارتفاع کم و با بال زدن‌های آرام پرواز کرده و گاهگاه نیز بالبازروی می‌نماید.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اغلب در زیستگاه‌های خشک، دیده می‌شود. در زمین‌های سنگلاخی یا شنی، زمین‌های بایر با رویش گیاهی کم و گاهی نیز در کشتزارها زندگی می‌کند. در زمستان‌ها در سواحل دریا نیز دیده می‌شود. [۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از خزندگان، جوندگان کوچک، حشرات و سایر بی‌مهرگان کوچک تغذیه می‌کند. [۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.