دودوک

از ویکی‌موضوع
دودوک
سلیم سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیدودوک
نام عربیکروان عسلی (الدُّرّاجُ)
نام انگلیسیCream-coloured courser
نام علمیCursorius cursor
گونهسلیم سانان
زیستگاهبیابان‌های ماسه‌ای هموار و کم گیاه، مناطق نیمه بیابانی و مناطق خشک و باز
تغذیهحشراتی چون عنکبوت و بعضی کرم‌ها و بی مهرگان
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


دودوک از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته سلیم سانان است. پرنده خاکی رنگ که سری گرد و گردنی باریک دارد. پر و بال این پرنده به طور یکدست خاکی مایل به نخودی رنگ می‌باشد. [۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۲ سانتی‌متر است؛ پیشانی، تارک، گردن، سینه و سطح پشتیش این پرنده خاکی رنگ است و سطح شکمی و پوشپرهای زیر دمش سفید می‌باشند. پس سرش خاکستری است. خط چشمی سیاه و ابروی پهن سفیدی دارد که تا پس سرش امتداد یافته‌اند.

منقارش نوک تیز است و به سمت پایین خمیدگی دارد. حاشیه پرهای انتهایی بالش سفید می‌باشد و شاهپرهای اولیه و سطح زیرین بال‌هایش سیاه‌اند و در پرواز به خوبی نمایان می‌باشند. دمی بلوطی رنگ با انتهای سفید دارد. پاهایش بلند و به رنگ خاکستری است.

رفتاری شبیه رفتار سلیم‌ها دارد، بدین ترتیب که سریع می‌دود و دفعتا در حالی که قوز کرده است بی حرکت بر جای می‌ماند تا جلب توجه نکند. پروازش سریع و با بال زدن‌های منظم همراه است.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده در بیابان‌های ماسه‌ای هموار و کم گیاه، مناطق نیمه بیابانی و مناطق خشک و باز زیست می‌کند. روی زمین آشیانه می‌سازد. [۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

با منقارش زمین را می‌کاود و حشراتی چون عنکبوت و بعضی کرم‌ها و بی مهرگان را می‌خورد. و همچنین حشرات در حال پرواز را نیز شکار می‌کند. از دانه‌ها و فراورده‌های گیاهی نیز تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۳.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۳.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۳.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۳.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۱.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.