سارگپه جنگلی تاجدار
| عقابسانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | سارگپه جنگلی تاجدار |
| نام عربی | حوام النحل الشرقی |
| نام انگلیسی | Crested Honey Buzzard |
| نام علمی | Pernis ptilorhyncus |
| گونه | عقابسانان |
| زیستگاه | به صورت عبوری در همه جا دیده میشود. |
| تغذیه | پستانداران، پرندههای کوچک، خزندگان و حشرات |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
سارگپه جنگلی تاجدار پرندهای حرامگوشت است.
این پرنده شبیه سارگپه جنگلی است؛ اما گستردگی بال هایش کمی بیشتر است.[۱]
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طول این پرنده ۶۵ سانتی متر است، پرهای انگشتی اش در انتهای بال ها ۶ عدد است؛ در حالی که در سارگپه جنگلی ۵ عدد است. دُمش پهن تر و کوتاه تر، اطراف گلویش قهوه ای تیره و فاقد لکههای قهوه ای یا سیاه در زیر خم بال است. زیر دُمش به شکلی واضح، نواری تیره دارد که در سارگپه جنگلی باریک تر و گاهی نامشخص است. این پرنده به صورت عبوری، همه جا دیده می شود و آن را در ایران به تازگی، نزدیک برازجان و در منطقه حلّه دیده اند و در جزیره کیش و احتمالاً قشم تولید مثل میکند.
به هنگام مهاجرت در پاییز پرنده بالغ دارای ۴ تا ۵ شاه پر تازه در آمده در داخل بال است، در حالی که در سارگپه جنگلی در بهترین حالت ۱تا ۳ شاه پر تازه در آمده در داخل بال دارد. [۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
به صورت عبوری در همه جا دیده میشود. در ایران به تازگی نزدیک برازجان و در منطقه حله دیده شده است. در جزیره کیش و احتمالاً قشم تولید مثل میکند.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بیشتر از پستانداران، پرندههای کوچک، خزندگان و حشرات تغذیه می کند. [۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سیخک پا : ندارد
- چینه دان : ندارد
- بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۸.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.