کورکور حنایی

از ویکی‌موضوع
کورکور حنایی
عقاب‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیکورکور حنایی
نام عربیحِدَأَة حُمراء
نام انگلیسیRed Kite
نام علمیMilvus milvus
گونهعقاب‌سانان
زیستگاهمناطق پر درخت و معمولا در تپه‌های پر درخت
تغذیهپستانداران کوچک و گاهی از پرنده‌های ضعیف و بیمار
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.


کورکور حنایی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده شکاری با بدنی کشیده که با توجه به دم دراز و دو شاخ و نحوه گرفتن بال‌هایش در هنگام پرواز از سایر پرندگان شکاری تشخیص داده می‌شود.[۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۶۱ سانتی‌متر است؛ رنگ بندی کلی بدنش قهوه‌ای مایل به بلوطی است که سر نخودی رنگ و روشن ترش به وضوح در آن خود نمایی می‌کند. سطح پشتی، کمر و بال‌هایش قهوه‌ای مایل به بلوطی است که خال‌های قهوه‌ای تیره و سفیدی روی آن دیده می‌شود. سطح شکمی و سینه‌اش حنایی رنگ و سرخ‌تر از پرهای زیر گلویش است و هرچه از سینه به سمت سر پیش می‌رود به رنگ نخودی مایل به خاکستری متمایل‌تر می‌شود، به طوریکه اغلب گونه‌ها و گلویش سفید و یا خاکستری کمرنگ است. پرهای دمش از رو حنایی رنگ و از زیر سفید با خط‌های عرضی سیاه است. شاهپرهای بالش در قسمت انتهایی سیاه است.

پرنده ماده و نر از نظر ظاهری شبیه به هم، ولی نرها اندکی کوچکترند. معمولاً از پستاندارن کوچک تغذیه می‌کند و رفتارهای لاشه خوار بودن از خود بروز می‌دهد و تقریبا همه چیز خوارتر از سایر شکارچی‌هاست.

در پرواز رنگ حنایی شکم و شانه‌هایش دیده می‌شود و روشنی سر، دم دراز و دو گوش با پرهای انتهایی تیره نشانه خوبی برای تشخیص این پرنده است. دو لکه حلالی شکل سفید منظم و قرینه در بال‌هایش به وضوح در پرواز خودنمایی می‌کند که از جلو به یک لکه سیاه منتهی می‌شود.

رنگ چشم، پاها و منقارش زرد رنگ است که انتهای منقارش به سیاهی می‌گراید.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در مناطق پر درخت و معمولا در تپه‌های پر درخت دیده می‌شود. گاهی در زمین‌های پست و فضاهای باز با درختان کم نیز آشیانه سازی می‌کند. لانه‌اش را روی درختان می‌سازد و گاهی نیز از لانه سایر جانوران استفاده می‌کند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از پستانداران کوچک و گاهی از پرنده‌های ضعیف و بیمار جهت تغذیه استفاده می‌کند. تمایل به لاشه‌خواری دارد و گاهی از لاشه سایر جانوران تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۲.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۲.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۲.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۲.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۲.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.