عقاب خاکی

از ویکی‌موضوع
عقاب خاکی (عقاب دشتی)
عقاب‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیعقاب خاکی (عقاب دشتی)
نام عربیعقاب أصحم
نام انگلیسیTawny Eagle
نام علمیAquila rapax
نام‌های دیگرعقاب دشتی
گونهعقاب‌سانان
زیستگاهاستپ‌ها و دشت‌های وسیع پر بوته ولی بی درخت
تغذیهپستانداران کوچک، خزندگان، جوندگان، مارها، قورباغه‌ها و از لاشه حیوانات
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.


عقاب خاکی یا عقاب دشتی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. پرنده شکاری نسبتا بزرگی است که سینه‌ای پهن و بالهای بلندی دارد.[۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۶۵ تا ۷۷ سانتی‌متر است؛ این پرنده پر و بالی قهوه‌ای رنگ دارد و رنگ کلی بدن آن از قهوه‌ای تیره تا شکلاتی روشن (کرم رنگ) متغیر است. معمولا رنگ پرهای پشتی بالای گردنش کمی روشن‌تر می‌باشد. در حال پرواز غالبا پرهای زیرین بالش دارای رگه‌های متراکم می‌باشند و سر شاه پرهای اولیه‌اش رنگی تیره دارد. روی دم گرد و کوتاهش نوارهای عرضی خاکستری نامشخص دارد. بالای سرش تخت (و نه گرد) می‌باشد و منقارش خیلی بزرگ نیست.

پرنده نابالغ به رنگ قهوه‌ای روشن (کرم رنگ) است با شاهپرهای نخستین تقریبا سیاه. حرکات عقاب دشتی خیلی کند است و اغلب به مدت طولانی روی زمین می‌نشیند، معمولا نزدیک به زمین پرواز می‌کند و به ندرت اوج می‌گیرد.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در استپ‌ها و دشت‌های وسیع پر بوته ولی بی درخت به سر می‌برد. روی زمین و تپه‌های کوچک، بلندی‌ها و درختان قدیمی آشیانه می‌سیازد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از پستانداران کوچک، خزندگان، جوندگان، مارها، قورباغه‌ها و از لاشه حیوانات تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۰.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۰.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۰.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۰.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۰.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.