کورکور بال‌سیاه

از ویکی‌موضوع
کورکور بال‌سیاه
عقاب‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیکورکور بال‌سیاه
نام عربیالحدأة سوداء الجناح
نام انگلیسیBlack-winged kite
نام علمیElanus caeruleus
گونهعقاب‌سانان
زیستگاهبیان‌های همراه با چمنزار و مناطق درختی
تغذیهپرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوش‌ها
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.


کورکور بال‌سیاه پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده شکاری که به وسیله اندازه کوچک، رنگ سفید و روشن و سیاهی روی شانه‌هایش از سایر کورکورها قابل تشخیص است. رنگ کلی بدنش روشن است. [۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده نر۳۳-۳۶ و ماده ۳۵-۳۸ سانتی‌متر است؛ سطح پشتی، کمر و بال‌هایش خاکستری رنگ است که این رنگ به‌طور کمرنگ‌تر تا پشت گردن و روی سرش ادامه دارد. جلوی پیشانی و گونه‌هایش سفید است و یک خط ابرویی سیاه روی چشمانش دیده می‌شود. لکه سیاه، بزرگ و مشخصی روی شانه‌هایش وجود دارد. دمش به غیر از دو پر وسطی خاکستری رنگش، سفید است و معمولا در هنگام نشسته بال‌هایش را زیر دم قرار می‌دهد. سطح شکمی این پرنده سفید است و شاهپرهای اولیه و ثانویه بالش تیره‌تر هستند. سرش بزرگ و جغد مانند است و معمولا بر روی سفیدی شکم و خاکستری کمرش، طیفی از رنگ نخودی به چشم می‌خورد.

پرنده نابالغ قهوه‌ای رنگ‌تر است و روی سر و کمرش پرهای قهوه‌ای با خال‌های سفید رنگی وجود دارد. پرنده نر و ماده از لحاظ ظاهری شبیه یکدیگرند ولی ماده‌ها اندکی بزرگترند.

از پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوش‌ها تغذیه می‌کند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال می‌زند و به یکباره بر روی طعمه‌اش فرود می‌آید. در پرواز به غیر از شاهپرهای اولیه و ثانویه‌اش که سیاه و تیره‌تر دیده می‌شوند ، سفیدی سایر قسمت‌های بدنش به‌طور محسوسی مشاهده می‌شود. به‌وسیله اندازه کوچک و نوع پروازش از نر سنقر سفید و خاکستری تشخیص داده می‌شود. رنگ چشم‌هایش قرمز و رنگ پاهایش زرد است. رنگ منقارش زرد است که در انتها به سیاهی می‌گراید.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در بیان‌های همراه با چمنزار و مناطق درختی دیده می‌شود. معمولا در کنار جاده‌ها و روی تیرهای ساخته شده به دست انسان و یا سیم‌های برق می‌نشیند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوش‌ها تغذیه می‌کند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال می‌زند و به یکباره بر روی طعمه‌اش فرود می‌آید.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.