کورکور بالسیاه
| عقابسانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | کورکور بالسیاه |
| نام عربی | الحدأة سوداء الجناح |
| نام انگلیسی | Black-winged kite |
| نام علمی | Elanus caeruleus |
| گونه | عقابسانان |
| زیستگاه | بیانهای همراه با چمنزار و مناطق درختی |
| تغذیه | پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوشها |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
کورکور بالسیاه پرندهای حرامگوشت است.
این پرنده شکاری که به وسیله اندازه کوچک، رنگ سفید و روشن و سیاهی روی شانههایش از سایر کورکورها قابل تشخیص است.
رنگ کلی بدنش روشن است. [۱]
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده نر۳۳-۳۶ و ماده ۳۵-۳۸ سانتیمتر است؛ سطح پشتی، کمر و بالهایش خاکستری رنگ است که این رنگ بهطور کمرنگتر تا پشت گردن و روی سرش ادامه دارد. جلوی پیشانی و گونههایش سفید است و یک خط ابرویی سیاه روی چشمانش دیده میشود. لکه سیاه، بزرگ و مشخصی روی شانههایش وجود دارد. دمش به غیر از دو پر وسطی خاکستری رنگش، سفید است و معمولا در هنگام نشسته بالهایش را زیر دم قرار میدهد. سطح شکمی این پرنده سفید است و شاهپرهای اولیه و ثانویه بالش تیرهتر هستند. سرش بزرگ و جغد مانند است و معمولا بر روی سفیدی شکم و خاکستری کمرش، طیفی از رنگ نخودی به چشم میخورد.
پرنده نابالغ قهوهای رنگتر است و روی سر و کمرش پرهای قهوهای با خالهای سفید رنگی وجود دارد. پرنده نر و ماده از لحاظ ظاهری شبیه یکدیگرند ولی مادهها اندکی بزرگترند.
از پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوشها تغذیه میکند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال میزند و به یکباره بر روی طعمهاش فرود میآید. در پرواز به غیر از شاهپرهای اولیه و ثانویهاش که سیاه و تیرهتر دیده میشوند ، سفیدی سایر قسمتهای بدنش بهطور محسوسی مشاهده میشود. بهوسیله اندازه کوچک و نوع پروازش از نر سنقر سفید و خاکستری تشخیص داده میشود. رنگ چشمهایش قرمز و رنگ پاهایش زرد است. رنگ منقارش زرد است که در انتها به سیاهی میگراید.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در بیانهای همراه با چمنزار و مناطق درختی دیده میشود. معمولا در کنار جادهها و روی تیرهای ساخته شده به دست انسان و یا سیمهای برق مینشیند.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوشها تغذیه میکند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال میزند و به یکباره بر روی طعمهاش فرود میآید.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سیخک پا : ندارد
- چینه دان : ندارد
- بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.