پیغو
| عقابسانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | پیغو |
| نام عربی | البيدق (البَاشِق الشَّاميّ) |
| نام انگلیسی | Levant sparrowhawk |
| نام علمی | Accipiter brevipes |
| گونه | عقابسانان |
| زیستگاه | مناطق جنگلی و پر درخت و گاهی در زمینهای زراعتی با درختهای پراکنده |
| تغذیه | پرندگان و گنجشک سانان کوچک و همچنین پستانداران کوچک |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
پیغو پرندهای حرامگوشت است.
این پرنده شکاری، سریع و چالاک که به وسیله رنگ خاکستری سطح پشتی، سینه سفید با راه راه عرضی قهوهای مایل به نارنجی و چشمان قهوهای رنگ از سایر پرندگان شکاری قابل تشخیص است.[۱]
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۳۲ تا ۳۷ سانتیمتر است؛ پرنده نر سطح پشتی، کمر و بالهایش خاکستری تیره است. سر و گونههایش خاکستری رنگ، گلو، سینه، سطح شکمی و رانهایش سفید رنگ است و راه راههای عرضی قهوهای مایل به نارنجی رنگی روی سینه و سطح شکمیش دیده میشود که سبب میگردد از دور سینهاش نارنجی دیده شود. پروازش سریع و معمولا با بال زندنهای تند و چابک همراه است. رنگ پرهای دمش از رو به رنگ خاکستری و از زیر سفید رنگ با نوارهای عرضی سیاه است.
رنگ کلی بدن مادهها به وضوح قهوهای و تیرهتر است و سطح پشتی و کمرشان قهوهای رنگ دیده میشود. شکمشان سفید همراه با رگه رگههای قهوهای و تو پر است. بر روی چشمانشان یک ابروی پوست مانند و سفید رنگ دیده میشود.
پرنده نابالغ قهوهای رنگ تر و به مادهها شبیه است و روی سینهاش خالهای قهوهای دیده میشود. رنگ چشمهایش قهوهای رنگ و پاهایش زرد رنگ است. رنگ منقارش نیز سیاه است.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مناطق جنگلی و پر درخت و گاهی در بیشههای با بوتههای بلند دیده میشود. در زمستانها معمولا در مناطق شهری دیده میشود.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عموما از پرندگان و گنجشک سانان کوچک و همچنین پستانداران کوچک تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سیخک پا : ندارد
- چینه دان : ندارد
- بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۰.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۰.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۰.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۰.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.