سنقر تالابی

از ویکی‌موضوع
کورکور بال‌سیاه
عقاب‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیسُنقر تالابی
نام عربیمُرزَةُ البَطائح (مرزة المستنقعات)
نام انگلیسیWestern Marsh-Harrier
نام علمیCircus aeruginosus
گونهعقاب‌سانان
زیستگاهمناطق تالابی، باتلاق‌ها، و در یاچه‌های پوشیده از نیزارهای انبوه
تغذیهپرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوش‌ها
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.


سُنقر تالابی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده شکاری که از دیگر سنقرها بزرگتر و درشت جثه‌تر است. بال‌های نسبتا پهنی دارد و نر و ماده آن دارای رنگ پر و بال متفاوتی هستند. [۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۸ تا ۵۵ سانتی‌متر است؛ پرنده نر پر و بالی به رنگ قهوه‌ای دارد که به ویژه در ناحیه سینه رگه رگه نخودی است. شاهپرهای اولیه مشکی، شاهپرهای ثانویه خاکستری رنگ و شانه و بالها قهوه‌ای رنگ می‌باشند. تضاد این سه رنگ در تشخیص این پرنده به خصوص در حالت پرواز کمک شایانی می‌کند.[۲]

سر و شانه‌ها اغلب کمرنگ‌تر از بال‌ها و پشت می‌باشند و معمولا رنگ کرم مایل به خاکستری دارند. دمش به رنگ خاکستری است، زیر دم نخودی رنگ است و سفیدی روی دمگاه که معمولا در دیگر سنقرها مشاهده می‌شود را ندارد. پاهایی زرد رنگ دارد.[۳]

پرنده ماده کمی از نر بزرگتر است و پر و بالی به رنگ قهوه‌ای شکلاتی یکدست دارد، سر، گلو و شانه‌هایش به رنگ نخودی کمرنگ است. اطراف چشم پرنده ماده تیره‌تر است و ماده‌ها معمولا فاقد رنگ خاکستری بال هستند. پرنده‌های نابالغ شبیه ماده‌ها هستند اما زردی روی شانه را ندارند و تارک و گلویشان به رنگ کرم روشن است. معمولا در ارتفاع کم پروازهای تجسسی انجام می‌دهد.[۴]

شاهپرهای اولیه‌اش معمولا در پرواز رو به بالا برگشته‌اند. در حالی که بالها را به شکل ( V ) نگاه داشته است بالبازروی می‌کند. این پرنده به قصد شکار طعمه، از ارتفاع کم با حرکتی ناگهانی به درون نیزار فرود می‌آید. [۵]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده در مناطق تالابی، باتلاق‌ها، و در یاچه‌های پوشیده از نیزارهای انبوه به سر برده و معمولا در نیزارهای انبوه محصور در آب آشیانه می‌سازد. [۶]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از پرندگان و پستانداران کوچک، مخصوصا خرگوش‌ها تغذیه می‌کند و برای شکار مانند دلیجه بالای سر شکارش به طور ثابت بال می‌زند و به یکباره بر روی طعمه‌اش فرود می‌آید.[۷]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۸]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۹]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  6. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  7. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  8. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۲۳.
  9. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.