شاهین دودی
| شاهینسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | شاهین دودی |
| نام عربی | الصَّقرُ الغُروبُ |
| نام انگلیسی | Sooty Falcon |
| نام علمی | Falco concolor |
| نامهای دیگر | تُرُمتای دودی |
| گونه | شاهینسانان |
| زیستگاه | مناطق نیمه بیابانی و گرم و خشک، دشتهای درختدار و در مناطق صخرهای |
| تغذیه | عمدتا با شکار پرندگان کوچک و جوندگان |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
شاهین دودی یا تُرُمتای دودی پرندهای حرامگوشت است.
پرنده شکاری از خانواده شاهینها که دمی بلند و بالهای درازی دارد.[۱]
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۳۵ سانتیمتر است؛ سر، بال، سطح پشتی و پرهای ساق پای این پرنده به رنگ دودی مایل به آبی است و شاهپرهای اولیه بالش تیرهتر و به رنگ قهوهای مایل به سیاه میباشند. سینه و زیر بالهایش بهطور یکدست خاکستری است. پاها، منقار و حلقه چشمیش زرد میباشند و ناحیه اطراف چشمانش تیرهتر است. نوک منقارش سیاه است.
پرنده ماده اندکی بزرگتر و تیرهتر میباشد.
در پرنده نابالغ سر و گردن به رنگ قهوهای است و پرهای بال و سطح پشتیش به رنگ قهوهای مایل به خاکستری با حاشیه زرد میباشد. گلو، سینه و سطح شکمی نخودی رنگ دارد و در سینهاش رگههای طولی قهوهای مشاهده میشود.
حلقه چشمیش زرد است و منقارش خاکستری میباشد. نوک منقارش سیاه است.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مناطق نیمه بیابانی و گرم و خشک، دشتهای درختدار و در مناطق صخرهای به سر میبرد. زمستانها در مناطق ساحلی پوشیده شده از درخت، چمنزارهای باز و در نزدیکی دریاچهها و رودخانهها نیز زیست میکند. روی صخرهها و جزایر کوچک سنگی لانه میسازد.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمدتا با شکار پرندگان کوچک و جوندگان غذای خود را تامین میکند، از حشرات بزرگ مانند سنجاقک نیز تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سیخک پا : ندارد
- چینه دان : ندارد
- بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. [۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
-
-
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۶.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.