لاچین

از ویکی‌موضوع
لاچین
شاهین‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیلاچین
نام عربیالصقر الحر
نام انگلیسیLanner Falcon
نام علمیFalco biarmicus
گونهشاهین‌سانان
زیستگاهصخره‌های مرتفع، پرتگاه ها، دامنه کوهستان های سنگی، دشت های سنگلاخ و نیمه بیابانی
تغذیهپرنده‌های در حال پرواز
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضله• فتوای امام خمینی: نجس
• فتوای مشهور فقها: پاک


لاچین پرنده‌ای حرام‌گوشت از گونه شاهین‌سانان است. پرنده شکاری از خانواده شاهین با دمی بلند و بال‌هایی کشیده، که رفتارش حد فاصل رفتار شاهین و بحری است.[۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۳ تا ۵۰ سانتی‌متر است؛ تارک و پس سرش به رنگ قهوه‌ای روشن و نوار شاربی نیمه پهن و دراز و حلقه چشمی زرد رنگی دارد. سطح پشتی و بال‌هایش به رنگ قهوه‌ای تیره با خال‌های سفید نخودی، پوشپرهای گونه و سینه‌اش سفید و سطح شکمی‌اش نسبتا سفید و کم لکه ( خال‌های نسبتا ریز و بدون راهراه عرضی ) است. پوشپرهای زیر دم سفید و پرهای ران سفید با خال‌های قهوه‌ای است. روی دمش نوارهای عرضی مشخصی دیده می‌شود.

پرنده نابالغ در سطح پشتی پررنگ‌‌‌‌تر و در سطح شکمیش لکه‌های بیشتری دارد.

سرعت پرواز لاچین از شاهین کمتر است و در پرواز بدنش باریک‌تر بنظر می رسد.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در صخره‌های مرتفع، پرتگاه ها، دامنه کوهستان های سنگی، دشت های سنگلاخ و نیمه بیابانی زیست می کند. بین صخره ها آشیانه ساخته و گاهی نیز آز آشیانه های قدیمی پرندگان دیگر استفاده می کند. [۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عمدتا شکار خود را از پرنده‌های در حال پرواز تامین می‌کند. علاوه بر پرندگان از برخی جوندگان و خزندگان نیز تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. [۶]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.