لاچین
| شاهینسانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | لاچین |
| نام عربی | الصقر الحر |
| نام انگلیسی | Lanner Falcon |
| نام علمی | Falco biarmicus |
| گونه | شاهینسانان |
| زیستگاه | صخرههای مرتفع، پرتگاه ها، دامنه کوهستان های سنگی، دشت های سنگلاخ و نیمه بیابانی |
| تغذیه | پرندههای در حال پرواز |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | • فتوای امام خمینی: نجس • فتوای مشهور فقها: پاک |
لاچین پرندهای حرامگوشت از گونه شاهینسانان است.
پرنده شکاری از خانواده شاهین با دمی بلند و بالهایی کشیده، که رفتارش حد فاصل رفتار شاهین و بحری است.[۱]
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۴۳ تا ۵۰ سانتیمتر است؛ تارک و پس سرش به رنگ قهوهای روشن و نوار شاربی نیمه پهن و دراز و حلقه چشمی زرد رنگی دارد. سطح پشتی و بالهایش به رنگ قهوهای تیره با خالهای سفید نخودی، پوشپرهای گونه و سینهاش سفید و سطح شکمیاش نسبتا سفید و کم لکه ( خالهای نسبتا ریز و بدون راهراه عرضی ) است. پوشپرهای زیر دم سفید و پرهای ران سفید با خالهای قهوهای است. روی دمش نوارهای عرضی مشخصی دیده میشود.
پرنده نابالغ در سطح پشتی پررنگتر و در سطح شکمیش لکههای بیشتری دارد.
سرعت پرواز لاچین از شاهین کمتر است و در پرواز بدنش باریکتر بنظر می رسد.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در صخرههای مرتفع، پرتگاه ها، دامنه کوهستان های سنگی، دشت های سنگلاخ و نیمه بیابانی زیست می کند. بین صخره ها آشیانه ساخته و گاهی نیز آز آشیانه های قدیمی پرندگان دیگر استفاده می کند. [۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمدتا شکار خود را از پرندههای در حال پرواز تامین میکند. علاوه بر پرندگان از برخی جوندگان و خزندگان نیز تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سیخک پا : ندارد
- چینه دان : ندارد
- بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. [۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۸.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.