طاووس
| ماکیانسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | طاووس |
| نام عربی | طاووس |
| نام انگلیسی | Pavo |
| نام علمی | Pavo cristatus |
| گونه | ماکیانسانان |
| زیستگاه | هندوستان |
| تغذیه | دانهها |
| ویژگی | این پرنده جزو حیوانات مسخ شده میباشد |
| سیخک پشت پا | دراد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | پرندگان حرامگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
طاووس از پرندگان حرامگوشت، از راسته ماکیان است. طاووس پرندهی بومی هند، پاکستان و سریلانکا است. همچنین پرندهٔ ملی هندوستان است. طاووس سبز از این نوع، پرندهای در معرض انقراض و بومی شرق میانمار تا جاوه است.
درازی آن به ۲٫۳۰ متر میرسد. جانور نر بیشتر پرهایش را برای زیبایی خود میگستراند تا در برابر جانور مادینه خود - که گونه پرهای زیبایی را ندارد- خودنمایی کند. این پرنده بانگ بلند و گوشخراشی دارد و از پرندگان دانه و میوهخوار است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طاووس واژهای یونانی است. در زبان پارسی میانه به آن فراشمرغ گفته میشد؛ که همان «فرشمرغ» در فارسی دری است.[نیازمند منبع] این پرنده شاید به این انگیزه اینگونه نامیده شده که بالهای خود را همچون فرشی نگارین بر زمین میگستراند.
این پرنده که جنس نر آن پرهای بسیار زیبایی به ویژه در بخش پایانی دم دارد به دو گونه تقسیم میشود: یکی هندی و دیگری جاوه.
طاووس هندی بومی هند، سریلانکا و پاکستان است و پرنده ملی هند بهشمار میرود. نرها پرهایشان را برای زیبایی خود دورشان میگسترانند تا در برابر ماده خودنمایی کنند زیرا ماده این جانور زیبایی چندانی ندارد. یکی از ویژگیهای درخورِ این پرنده این است که صدای بلند و گوشخراشی دارد. خوراک این پرنده دانه و میوه است. از آنجایی که طاووس زمانیکه پرهایش را باز میکند روی دمش نگارهایی مانند چشم دارد به آن لقب هزار چشم دادهاند.
طاووسها جانوران اجتماعی هستند و اگر در یک جا با هم زندگی کنند توانایی سازش و کنار هم زیستن را دارند و تنها در زمان جفتگیری نرها گاه با هم درگیر میشوند.
این جانور زیبا سالی یکبار تخم میگذارد و شمارِ تخمها معمولاً حدود ده دانه حتی بیشتر هم میتواند باشد. رنگ تخمها سفید رو به نارنجی است و رویشان لکههای خاکستری دارند. سنگینی تخمها حدود ۱۵۰ گرم میباشد. شمار تخمهای این جانور بسته به آب و هوا دارد در هوای گرم شمارشان بیشتر میشود. مادر میبایست سی روز روی تخمها بنشینند تا جوجهها بیرون بیایند.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طاووس هندی بومی هند، پاکستان و سریلانکا است و پرندهٔ ملی هند بهشمار میرود.
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غذای اصلی این پرنده را دانهها و حبوبات تشکیل میدهند.[۲]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده با وجود داشتن چینهدان و سنگدان و خارک پشت پا طبق نظر مشهور فقها «حرامگوشت» است و تخم آن نیز حرام است به این دلیل که طبق روایات این پرنده جزو حیوانات مسخ شده میباشد.[۳]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۴]
نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ نگاهی به نقش طاووس در تاریخ و هنر ایران، سایت خبری همشهری آنلاین.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- خالقیزاده، ابوالقاسم، فرهنگ نامهای محلی پرندگان ایران، تهران، مؤسسه ایرانشناسی.
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- نگاهی به نقش طاووس در تاریخ و هنر ایران، سایت خبری همشهری آنلاین، تاریخ درج مطلب: ۲۳ آذر ۱۳۹۱ش، تاریخ بازدید: ۹ آذر ۱۴۰۴ش.