شاهین سر حنایی

از ویکی‌موضوع
شاهین سر حنایی
شاهین‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیشاهین سر حنایی
نام عربییُؤیُؤ أَحمَر الرَّأسِ
نام انگلیسیRed-necked falcon
نام علمیFalco chicquera
نام‌های دیگرتُرُمتای سرحنایی
گونهشاهین‌سانان
زیستگاهفضاهای باز و نیمه بیابانی، دشت‌های وسیع با درخت‌های پراکنده
تغذیهپرندگان کوچک
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.


شاهین سر حنایی یا تُرُمتای سرحنایی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. پرنده شکاری از خانواده شاهین‌ها با پروازی سریع و بی باکانه است. [۱]

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۹ تا ۳۳ سانتی‌متر است‌؛ نر و ماده این پرنده همشکل هستند. پس سر، تارک و نوار شاربی حنایی رنگی دارد. سطح پشتی و بال‌هایش خاکستری مایل به آبی است با خال‌های ریز عرضی قهوه‌ای بر روی بال. گاه چند پر قهوه‌ای مایل به حنایی بر روی شانه‌هایش مشاهده می‌شود. گلو، سینه و سطح شکمی‌اش سفید می‌باشند که در ناحیه شکم و پهلوها راهراه عرضی سیاه و نزدیک به هم دارد. دمش خاکستری است با یک نوار عرضی پهن سیاه در انتهای دم که به یک نوار عرضی باریک سفید رنگ ختم می‌شود.

شاهپرهای اولیه بال به رنگ تیره و پاهایی زرد با پنجه‌های سیاه دارد. اطراف چشمانش را یک حلقه زرد رنگ احاطه کرده است. منقارش زرد می‌باشد و نوک منقارش به رنگ سیاه است.

در پرنده نابالغ سفیدی سینه به رنگ نخودی می‌گراید و پر و بالش کمی تیره‌تر هستند.

پروازش سریع و زیبا است و اغلب پرندگان را شکار می‌کند.

[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فضاهای باز و نیمه بیابانی، دشت‌های وسیع با درخت‌های پراکنده. در طلوع و غروب خورشید فعال‌تر است. در باغ‌ها روی درختان آشیانه می‌سازد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اغلب از پرندگان کوچک تغذیه می‌کند. ولی به خفاش‌ها و حشرات بزرگ نیز حمله می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • سیخک پا : ندارد
  • چینه دان : ندارد
  • بال : صفیف بودنش بیشتر است (بال باز بودنش بیشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۶]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۵.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۵.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۵.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۵.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۳۵.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.