فلامینگو
فلامینگو(فلامینگو بزرگ) | |
---|---|
لکلک سانان | |
![]() | |
نام اصلی | فلامینگو(فلامینگو بزرگ) |
نام عربی | النحام الكبير(بشروش) |
نام انگلیسی | Greater Flamingo |
نام علمی | Phoenicopterus roseus |
گونه | لکلک سانان |
زیستگاه | دریاچه ارومیه |
تغذیه | سخت پوستان، حشرات آبزی، لاروها، کرمها و بی مهرگان |
ویژگی | چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است |
سیخک پشت پا | دارد |
چینهدان | دارد |
سنگدان | دارد |
حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
فلامینگو(فلامینگو بزرگ) پرندهای حلالگوشت است.
این پرنده سفید رنگ پاهای بلند و گردنی دراز دارد و منقاری که با شکل خاصی به پایین برگشته است. بدنش سفید و بالها و شانههایش صورتی قرمز است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده 140 سانتیمتر است؛ شاهپرهای اولیه و ثانویه سیاه و پاها و منقارش قرمز رنگ است، اما نوک منقارش سیاه میباشد. سفیدی پر و بالش به تدریج صورتی و سپس به رنگ قرمز تبدیل میشود. هنگام پرواز، پاها و گردن را کشیده و در امتداد بدن قرار میدهد و سر را اندکی پایین نگه میدارد. پرندههای ماده اندکی کوچکترند. پرندگان جوان اندازهای کوچکتر از پرندگان بالغ دارند و به رنگ خاکستری مایل به قهوهای میباشند.[۱]
فلامینگوی کوچک به واسطه رنگ صورتی از فلامینگو قابل تشخیص است. فلامینگو به آرامی راه می رود و در حالیکه سر و منقار خود را در آب کم عمق فرو برده است تغذیه می کند. بطور دسته جمعی زندگی می کند و گلههای آن به صورت پراکنده و گاهی در یک خط پرواز می کنند.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در زیستگاههای ساحلی، دریاچههای نمک، سواحل گلی و باتلاقی تولید مثل میکنند. آشیانه را به شکل تودهای کاسه مانند از گل به طوری که کمی بالاتر از آب قرار دارد، میسازد و همانجا تولید مثل میکند. در ایران، در دریاچه ارومیه تولید مثل میکند.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از سخت پوستان، حشرات آبزی، لاروها، کرمها و بی مهرگان تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۹.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.