لکلک سانان
| پرندگان حرامگوشت | |
 لکلک سفید، یکی از انواع لکلکهای ایران | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| زیستگاه | کشتزارها، تالابها، نزدیک مناطق مسکونی به سر برده |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینهدان | ندارد |
| سنگدان | ندارد |
| حکم فقهی | حرامگوشت |
| حکم فضله | • فتوای امام خمینی: نجس • فتوای مشهور فقها: پاک |
| مرتبط | پرندگان حرامگوشت |
لکلکسانان راستهای از پرندگان آبزی شامل چهار خانواده حواصیلیان، لکلکیان، اکراستان و فلامینگویان در ایران هستند. به غیر از فلامینگوها، بقیه انواع این پرنده از پرندگان حرامگوشت هستند.
این پرنده در اندازههای متوسط تا بسیار بزرگ دیده میشود. پرندگان این راسته، پرندگانی بزرگجثه، با پاها و گردن دراز، نوک بلند و راست هستند که آهسته به پرواز در میآیند و در حال پرواز پاها و گردن را کشیده و اندکی رو به پایین نگه میدارند. آرام و کند راه میروند. روی درختان، صخرهها یا ساختمانها آشیانه میسازند.
این راسته، ۵ تیره را در بر میگیرد، که در ایران، چهار تیرهٔ آن یافت میشود. پرندگانی آبزی بوده و در اندازههای متوسط تا بسیار بزرگ دیده میشوند.
حواصیلیان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این تیره، ۶۴ گونه دارد و در ۱۵ جنس. البته در این باره، نظریا پرنده شناسان اندکی با یکدیگر متفاوت است. منقاری نوک تیز و بالهای پهن و گردی دارند و هنگام پرواز گردن را روی شانه جمع میکنند. دمشان نسبتاً کوتاه است نر و ماده همشکل اند. در فصل تولید مثل منقار و پاها تغییر رنگ پیدا میکند. به تغذیه در آبهای کم عمق خو گرفته وعمدتا ا زماهی، دوزیستان، نرم تنان، سخت پوستان، حشرات وگاهی نیز از جوندگان کوچک وجوجهٔ سایر پرندگان تغذیه میکنند. لک لکها، کفچه نوک، اکراسها و درناها، هنگام پرواز، پاها و گردنشان را به حالت کشیده نگه میدارند.
زیستگاهشان عمدتاً د رمناطق حاره و نیمه حاره است و در قطب ا یافت نمیشوند. در نواحی ساحلی، تالابهای کم عمق و حاشیهٔ رودخانهها به سر برده و بهطور گروهی، روی درختها یا نیزارها آشیانه میسازند.[۱]
برخی انواع حواصیلهای ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
لکلکیان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این تیره، پرندگانی بزرگ، یا پاهای بسیار بلند، گردن دراز و منقار بلند و کلفت را در بر میگیرد. نر و ماده همشکل و به رنگهای سیاه و سفید دیده میشوند. هنگام پرواز، گردن و منقارشان بیروا از بدن و در امتداد آن قرار دارد، اما پاها اندکی رو به پایین قرار میگیرند. روی پاها مستقر شده و راه میروند. عمدتاً از دوزیستان، ماهیها، حلزونها، حشرات، نرم تنان و گاهی نیز از حیوانات کوچک تغذیه کرده و روی درختان، پایهها، صخرهها و ساختمانها تولید مثل میکنند.
برخی انواع لکلکهای ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اکراستان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این تیره، ۳۰ گونه را در ۲ گروه تشکیل میدهد که خود این دو گروه متعلق به دو زیر تیره: اکراسها و کفچه نوکها، هستند. در ایران ۳ گونه از این پرنده یافت میشود. عمدتاً حول و حوش غرب پاله آرکتیک به سر میبرند. بدنی کشیده ومنقاری بلند دارند. نرها بزرگتر از مادهها، اما همشکل اند. با لهایشان نسبتاً بلند و پهن است و هنگام پرواز، با بال زدنهای محکم و گردن کشیده از حواصیلها متمایز میشوند. در ینزارها، بوته زارها و روی درختان آشیانه ساخته وعمدتا از ماهی، سخت پوستان، خزندگان، حشرات، دانهٔ غلات و مواد گیاهی تغدیه میکنند.
برخی انواع اِکراس های ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
فلامینگویان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این تیره، پرندگانی حلالگوشت و کنار آب چرند که پاها و گردن دارزی دارند. منقارشان شکل خاص دارد و به پایین برگشته است. به رنگهای زیبای صورتی مایل به قرمز و سفید دیده میشوند و پاهایشان قرمز رنگ است. جوانها به رنگ دودی چرکی با پاهای قهوه ای تیره مشاهده میشوند. این پرندگان در زیستگاههای ساحلی، دریاچهها ی نمک، سواحل گلی و باتلاقی تولید مثل میکنند.
نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ پرندگان راسته لک لک سانان، وبسایت باشگاه مهندسان ایران.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.
- «پرندگان راسته لک لک سانان»، وبسایت باشگاه مهندسان ایران، تاریخ درج مطلب: ۴ مارس ۲۰۱۲م، تاریخ بازدید: ۱ دسامبر ۲۰۲۵م.