تیهو
| ماکیانسانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | تیهو |
| نام عربی | الصفرد |
| نام انگلیسی | See-see Partridge |
| نام علمی | Ammoperdix griseogularis |
| گونه | ماکیانسانان |
| زیستگاه | دامنه کوهها و تپههای پر شیب و فراز، نواحی سنگلاخ کوه پایهها، اطراف چشمهها و در پشته کوهها و درهها وشیب کوهها |
| تغذیه | دانه های غلات ، جوانهها، برگها و میوههای انگوری، و از حشراتی مانند ملخ وسنجاقک و کرمها |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
تیهو از پرندگان حلالگوشت و از راسته ماکیان و خانواده قرقاول است. این پرنده شبیه کبک کوچکی است و مانند آن رفتار می کند. رنگ کلی بدنش خاکستری مایل به صورتی کمرنگ است و چند رگه پهن موج مانندی بر روی پهلوهایش دیده میشود که طیف رنگی بلوطی تیره تا خاکستری مایل به سفید دارد و تا ناحیهای از شکمش را از هردو طرف در بر میگیرد.[۱]
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۲۳ تا ۲۵ سانتیمتر است؛ پرنده نر و ماده همشکل ولی قابل تشخیص هستند، نوار سیاهی دور پیشانی تیهوی نر را فرا میگیرد وادامه آن خط ابرویی واضحی را بر روی چشمان قهوهای رنگش تشکیل میدهد که باخط سفیدی که در گوشه چشمانش نمایان است همراه میباشد. و موجب شناسائی تیهوی نر از ماده میباشد. چانه، گلو وجلو گردنش خاکستری مایل به آبی روشن است و خالهای سفیدی بر روی پشت گردنش منتشر است. نوک کوچک و پهنش قرمز، پاهایش زرد وشاهپرهای کناری دمش خرمایی رنگ است و هنگام پرواز بهتر نمایان میشود.
پرنده ماده لاغرتر و به رنگ خاکی ساده و هیچکدام از نشانههای پرنده نر را ندارد. معمولاً جفت جفت یا بصورت دستههای کوچک دیده میشوند. اما در زمستان و فصل بهار بصورت گلههای بزرگ هستند. هنگام خطر کمتر پرواز میکند و بیشتر به سوی سربالایی کوهستان میدود تا خود را از خطر دور سازد.
در فصل زاد و ولد پرسرو صدا است. پرنده نا بالغ به تیهوی ماده بیشتر شباهت دارد.
تیهوی ماده در اوایل فصل بهار حدود۱۰ تا ۱۲ عدد تخم میگذارد و در این مدت همیشه کنار تخم خود باقی میماند و از آنها مراقبت میکند و به مدت تا ۱۸ تا ۲۰ روز روی آنها میخوابد. جوجههای تیهو پس ازبیرون زدن از تخم، سریعاً لانه را ترک میکنند. [۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زیستگاهش در دامنه کوهها و تپههای پر شیب و فراز، نواحی سنگلاخ کوه پایهها، اطراف چشمهها و در پشته کوهها و درهها وشیب کوهها دیده میشود، و در میان بوتهها و صخره لانه میسازد.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از دانه های غلات ، جوانهها، برگها و میوههای انگوری، و از حشراتی مانند ملخ وسنجاقک و کرمها تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۵.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.