دراج

از ویکی‌موضوع
دُرّاج
ماکیان‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیدُرّاج
نام عربیالحَجَل الأَسَودُ، الدُرّاجُ الأَسَوَدُ
نام انگلیسیBlack Francolin
نام علمیFrancolinus francolinus
گونهماکیان‌سانان
زیستگاهنواحی خشک نیمه بیابانی، علفزارها، بوته‌های انبوه، به خصوص در محل‌های رویش گز و در کنار مناطق تالابی
تغذیهدانه‌های غلات، میوه‌های انگوری، حشرات، کرم‌ها و غیره
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیحلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


دُرّاج از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته ماکیان و عضوی است از خانواده قرقاول با پر و بالی به رنگ سیاه با خال‌های سفید، بال‌های گرد و دمی کوتاه که جثه‌ای به اندازه کبک دارد و رفتاری مشابه آن.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۳۳ سانتی‌متر است؛ پرنده نر و ماده متفاوت هستند؛ پرنده نـــر سر، سینه و سطح شکمی سیاه با لکه‌های سفید بر روی پهلوها دارد. تارکش به رنگ قهوه ای با خالهای سفید ریز است. پوش پرهای گوش روی گونه‌اش به‌صورت لکه سفید بزرگی مشاهده می‌شود. طوق بلوطی رنگ گردنش ناحیه سر و سینه را از هم جدا می‌نماید. پشت و بال‌هایش به رنگ قهوه‌ای، با رگه‌های طلایی است. پوش پرهای زیر تنه و زیر دم بلوطی رنگ است و دمی سیاه با رگه‌های باریک عرضی سفید و نزدیک به هم دارد. پاهایش به رنگ نارنجی مایل به قهوه‌ای است.

پرنده ماده به طور کلی قهوه‌ای رنگ است با لکه‌های ریز سفید نخودی. سری کمرنگ تر، گلوی سفید رنگ و خط چشمی باریک سیاه دارد. لکه بلوطی رنگی در پس گردنش مشاهده می‌شود. دمی قهوه‌ای با رگه‌های عرضی باریک سفید و نزدیک به هم دارد. پوش پرهای زیر دمش به رنگ قهوه‌ای روشن است.

معمولا جفت جفت دیده می‌شوند. عموما خود را از انظار مخفی نگاه می‌دارد و به دشواری می‌توان آن را وادار به پرواز کرد.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در نواحی خشک نیمه بیابانی، علفزارها، بوته‌های انبوه، به خصوص در محل‌های رویش گز و در کنار مناطق تالابی زیست می‌کند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از دانه‌های غلات، میوه‌های انگوری، حشرات، کرم‌ها و غیره تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.