سیاه خروس
| ماکیانسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | سیاه خروس |
| نام عربی | الطیهوج |
| نام انگلیسی | Caucasian Black Grouse |
| نام علمی | Tetrao mlokosiewiczi |
| گونه | ماکیانسانان |
| زیستگاه | در نواحی باتلاقی و آبگیرهای پر گیاه |
| تغذیه | همه چیز خوار است و از گیاهان آبزی، دانهها، کرمها، ماهیهای کوچک، نوزاد قورباغهها و حشرات |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
سیاه خروس از پرندگان حلالگوشت و از راسته ماکیان است.
این پرنده از خانواده سیاهخروس و از پرندگان بومی مناطق خاص و محدود در شمال ایران به ویژه ارسباران میباشد که اخیراً در اثر شکار بیرویه این پرنده زیبا در معرض خطر انقراض قرار گرفته است. نر و ماده متفاوت هستند.[۱]
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پر و بال سیاه خروس نر سیاه رنگ، با جلای آبی براق در ناحیه گردن میباشد. شاه پرهای قهوهای تیرهای دارد که لکهای سفید رنگ در نواحی خم بال و همچنین نواری سفید رنگی در ناحیه فوقانی شاهپرهای ثانویه بال آن مشاهده میشود.
پرهای کناری دم سیاه خروس نر بلند، دو شاخه، هلالی شکل و به طرف پایین متمایل میباشند و در زیر آن پرهای سفید رنگی وجود دارند که در موقع پرواز کاملاً نمایان میشوند. تاج سرخ رنگ کوچکی روی سر این پرنده زیبا قرار دارد که از ناحیه ابروی پرنده شروع شده و احیاناً پیشانی را نیز در بر میگیرد. منقارش سیاه و در قاعده آن پرهای ریزی دارد که سوراخ بینی را میپوشاند. ساق پا و انگشتانش که اغلب از هم دیگر فاصله دارند، از پرهای کوچکی پوشیده شدهاند. پر و بال پرنده ماده به طور کلی خرمایی و قهوهای روشن است که راه راه عرضی نخودی و خالهای منظم سفید و سیاه دارد و تا انتهای دم صاف و بدون خمش، ادامه دارد.[۲]
در ارتفاعات جنگلی ۴۵۰۰ متری زندگی میکند، ولی در زمستانها در ارتفاعات کمتر دیده شده است. پروازش سریع مستقیم و کوتاه است. پرندة نابالغ در ظاهر شبیه پرنده ماده، با بال و پری به رنگ قهوهای و طوسی است.[۳]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اغلب در مراتع کوهستانی و در نواحی بالاتر از رویش درخت به سر میبرد و در زمستان به سمت مناطق پائین تر تغییر مکان میدهد. روی زمین و معمولاً در زیر بوتههای کوتاه و یا در پای صخرهها آشیانه میسازد. [۴]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ازانواع دانهها، جوانهها، برگها و میوهها تغذیه میکند و غذای جوجهها را بندپایان و نرم تنان تشکیل میدهد.[۵]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۶]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۷]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
-
-
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.