کبک چیل

از ویکی‌موضوع
کبک چیل
ماکیان‌سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیکبک چْیل
نام عربیالحَجَل الرَمادیّ
نام انگلیسیGrey Partridge
نام علمیPerdix perdix
گونهماکیان‌سانان
زیستگاهکشتزارها، چراگاه‌ها، زمین‌های بایر و غیره
تغذیهدانه‌های غلات، میوه‌های انگوری، حشرات، کرم‌ها و غیره
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیحلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


کبک چْیل از پرندگان حلال‌گوشت و از راسته ماکیان است. این پرنده با بدنی گرد و فربه از خانواده قرقاول که فرم و رفتار آن شباهت زیادی به کبک دارد.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۳۰ سانتی‌متر است، پرنده نر و ماده قابل تشخیص هستند، پرنده نر رنگ کلی بدنش خاکستری با لکه‌های نخودی کم‌رنگ، بال‌های گرد و دم کوتاه خرمائی رنگ دارد، سر و صورتش بلوطی کم رنگ مایل به نارنجی و گردن و سینه‌اش خاکستری است. سطح پشتی آن رگه‌رگه نخودی رنگ با زیر زمینه‌ای خاکستری است و پهلوهایش راه‌راه عرضی بلوطی رنگ دارد.

رنگ قهوه‌ای بال‌هایش سیرتر است و خط سفید میانی هر کدام از پرها مشخص و به صورت خطوط طولی و دنبال هم دیده می‌شوند.

پرنده نر با لکه‌ای درشت به رنگ قهوه‌ای تیره در پائین سینه‌اش، از پرنده ماده که فقط اثری از آنرا دارد قابل تشخیص است.( در حالی که سینه پرنده نابالغ، رگه‌رگه‌دار است)

نوک کلفت و کوتاهش زرد، چشمانش قهوه‌ای تیره و پاهایش قهوه‌ای روشن است.

با احتیاط راه می‌رود و به محض احساس خطر فورا قوز می‌کند، بعد در حالی که سر خود را بالا می‌گیرد و ژست پرواز به خود می‌گیرد، بسرعت می‌دود و پنهان می‌شود. پروازش کم دامنه، مداوم و همراه با سر و صدا است.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کشتزارها، چراگاه‌ها، زمین‌های بایر و غیره. آشیانه‌اش را در نقاطی کاملا مخفی، پای پرچین‌ها و در مزارع گندم و ذرت و لابلای علف زارها می‌سازد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از دانه‌های غلات، میوه‌های انگوری، حشرات، کرم‌ها و غیره تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۴۷.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.