زنگوله بال

از ویکی‌موضوع
زنگوله‌بال
درنا سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیزنگوله‌بال
نام عربیحُبَاری صَغیرة
نام انگلیسیLittle Bustard
نام علمیTetrax tetrax
نام‌های دیگریِلوه حنایی
گونهدرنا سانان
زیستگاهدشت‌های سرسبز و کشتزارهای دست‌نخورده با پوشش گیاهی بلند و مناسب برای پنهان شدن
تغذیهمواد گیاهی سبز و دانه‌های خشک
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


زنگوله‌بال از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته درنا سانان است. این پرنده با جثه‌ای متوسط از خانواده هوبره با گردنی بلند، سری کوچک و پاهایی بلند وقوی، که به سه انگشت جلویی ختم می‌شوند و چنین به نظر می‌رسد که انگشت عقبی تحلیل رفته است.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۲ سانتی‌متر است؛ پرنده نر و ماده متفاوت هستند؛ پرنده نر در فصل زاد و ولد به وسیله گردن سیاهی که محدود به دو طوق سفید گردنی، یکی در بالا که باریکتر است و مانند یقه‌ای سفید دور گلوی آبی رنگش را گرفته و دیگری پهن‌تراست و در انتهای گردنش قرار دارد، شناخته می‌شود.

تارکش تا پشت سر خاکی است و خال‌های سیاهی در سطح آن دیده می‌شود. سطح پشتی و بالهایش قهوه‌ای خاکی است و خط‌های موج‌دار سیاهی از نزدیک در آن نمایان است. صورتش خاکستری روشن و مایل به آبی است و سطح شکمش سفید است.

پرنده ماده در سطح پشتی کمرنگتر با رگه‌رگه و راه‌راه عرضی سیاه و در سطح شکمش، سفید مایل به نخودی است با سینه و پهلوهای راه‌راه. روی صورت و گردنش نشانه مشخصی ندارد، این پرنده کند رو بوده و به هنگام احساس خطر به جای پرواز کردن شروع به دویدن می‌کند و هنگام مخفی شدن قوز کرده روی زمین پهن می شود. پروازش خیلی سریع است، بال زدن پرنده نر، سریع و توام با صدایی سوت مانند است، در پرواز بطور کلی سفید بنظر می‌آید ولی نوک بالهایش سیاه و مشخص است. اوج پروازش از میش مرغ خیلی بیشتر است. معمولا بصورت دسته‌های کوچک، ولی در پاییز به صورت گله‌های بزرگ دیده می‌شود.

این پرنده به لحاظ گوشت لذیذش هرگز از دست شکارچیان در امان نمی باشد.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دشت‌های سرسبز و کشتزارهای دست‌نخورده با پوشش گیاهی بلند و مناسب برای پنهان شدن؛ لانه‌اش را روی زمین می‌سازد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معمولا از مواد گیاهی سبز و دانه‌های خشک تغذیه می‌کند اما در فصل زمستان که رویش گیاهان کمتر است از حشراتی چون ملخ، مارمولک و جوندگان کوچک و پرندگان نیز تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.