میش‌مرغ

از ویکی‌موضوع
میش مرغ
درنا سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیمیش مرغ
نام عربیحُبَاری کُبری
نام انگلیسیGreat Bustard
نام علمیOtis tarda
نام‌های دیگریِلوه حنایی
گونهدرنا سانان
زیستگاهاغلب در مراتع طبیعی باز با تراکم گیاهی و علوفه‌ای، یا در کشتزارهای مسطح، مانند مزارع غلات، (گندم ، ذرت) و زمین‌های باز
تغذیهتقریبا همه چیز
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


میش مرغ از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته درنا سانان است. این پرنده بسیار بزرگ و فربه از خانواده هوبره که سری کوچک و گردنی بلند و کلفت دارد پاهایش بلند و قوی است و چنین به نظر می‌رسد که انگشت چهارم عقبی تحلیل رفته و فقط سه انگشت جلوی پاهایش دیده می‌شوند.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه پرنده نر: ۱۰۰ سانتی‌متر و پرنده ماده ۷۵ سانتی‌متر است؛ پرنده نر و ماده متفاوت هستند؛ پرنده نر بزرگتر از پرنده ماده و گردنش کلفت‌تراست و نوار سینه‌ای پهن بلوطی رنگی دارد. از نشانه‌های دیگرش اینکه از ناحیه زیر منقار نسبتا کوتاه و کلفتش موی پرهایی سبیل مانند، از دو طرف صورتش بیرون زده‌اند وهیبت خاصی به ظاهر با وقارش می‌بخشند.

رنگ سر، و پشت گردنش خاکستری است. تمامی سطح پشتی و پرهای شانه‌ای و پوشپرهای بالی و روی دمش بلوطی مایل به نخودی است ومزین به خطوط عرضی سیاه با حاشیه‌های سفید می‌باشد. سطح شکمیش کاملا سفید است و در هنگام پرواز شاهپرهای نخستینش خاکستری پر رنگ وشاهپرهای ثانویه‌اش به رنگ سیاه دیده می‌شوند. پوشپرهای بال و زیردم، سفید وانتهای پرهای بلوطی روی دمش سفید با حاشیه سیاه میانی است. منقار و پاهایش خاکستری و چشمانش سیاه با پلک‌هایی با موی پرهای ریز و خاکستری است پرنده ماده از نظر رنگ پر و بال شبیه نر، ولی کوچکتر و لاغرتر به نظر می‌رسد گردنش لاغرتر و رنگ حنایی سینه‌ای و پرهای سبیل مانند را ندارد.

رنگ نابالغ عمدتا قهوه‌ای با رگه های روشن و پرز دار می‌باشد.

میش مرغ نر موقع راه رفتن اغلب گردن خود را کشیده و کمی به عقب می‌دهد و سرش را به حالتی افقی می‌گیرد و در حالی که سینه‌اش را جلو می‌دهد دمش را بالا نگه می‌دارد ولی ماده میش مرغ اغلب گردنش به سمت پائین و اغلب در وضعیت جستجوی غذا دیده می‌شود. این پرنده بسیار محتاط است و با اینکه پروازش قوی است، در مقابل خطر می‌دود و مخفی می‌شود.

در فصل بهار و زمان زاد و ولد، میش مرغ نر حرکات نمایشی رقص مانندی به جهت جلب توجه جنس ماده ارائه می‌دهد او در حالی که سر و گردن خودرا به سمت عقب کشیده و سینه را جلو داده پرو بال خود را افشان می‌کند و با به لرزه درآوردن بالها با حرکت‌های چرخشی زیبا، نمایشی را برای ماده میش مرغ‌های دور وبر عرضه می‌کند. میش مرغ پرنده‌ای، چند همسری است.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

میش مرغ‌ها، اغلب در مراتع طبیعی باز با تراکم گیاهی و علوفه‌ای، یا در کشتزارهای مسطح، مانند مزارع غلات، (گندم ، ذرت) و زمین‌های باز که نخود و یونجه در آن کاشته شده است دیده می‌شوند و آشیانه خود را روی زمین می‌سازند. [۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

میش مرغ تقریبا همه چیز خوار است و در فصول مختلف از رژیم غذایی متفاوتی استفاده می‌کند. در فصل تابستان از مواد گیاهی سبز و دانه‌های خشک تغذیه می‌کند در فصل زمستان از حشراتی چون ملخ، مارمولک وجوندگان کوچک وحتی پرندگان و تخم آنها نیز تغذیه می‌کند. [۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۱.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.