هوبره
| درنا سانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | هوبره |
| نام عربی | حُبَاري |
| نام انگلیسی | Houbara Bustard |
| نام علمی | Chlamydotis undulata |
| نامهای دیگر | یِلوه حنایی |
| گونه | درنا سانان |
| زیستگاه | مناطق شنی، تپه ماهورها، ریگزاهار و نواحی کویری خشک با بوتههای پراکنده و علفهای کوتاه و در حاشیه گندمزارها |
| تغذیه | از مواد گیاهی سبز و دانههای خشک |
| حکم فقهی | حلالگوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
هوبره از پرندگان حلالگوشت، از راسته درنا سانان است. این پرنده زیبا و کویری از خانواده هوبره که عموما مهاجر است. نر و ماده از نظر رنگ پر و بال تقریبا همشکل ولی از نظر اندازه، پرنده نر اندکی بزرگتر است.[۱]
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۶۲ سانتیمتر است؛ پرنده نر و ماده همشکل هستند؛ این پرنده نیز مانند دیگر گونههای خانواده هوبره گردنی راست و بلند دارد و پاهای قوی و بلندش به سه انگشت جلو ختم میشوند و انگشت عقبی را ندارد، از نشانههای شاخص این پرنده داشتن دو رشته پرهای سیاه با حاشیههای سفید دو طرف گردن خاکستری رنگش میباشد که در پشت گردن نیزبه خوبی نمایان است و تا طرفین سینهاش ادا مه مییابد. تارکش پرهای سیاه و سفید کاکل مانندی در زمینهای خاکی رنگ دارد. چشمانش درشت و زرد رنگ میباشند.
بالهایش قهوهای خاکی است و خطهای موجدار سیاه با حاشیههای سفید به صورت لکههایی منظم در سراسر پوشش روئی بدنش دیده میشود. صورت، چانه و جلو گردنش نخودی مایل به خاکستری روشن است. پهلوها، شکم و پوشپرهای زیر دمش سفید است. در پرواز پرهای پشت و پوشپرهای روئی بال، به رنگ خاکی خالدار و شاهپرهای سیاه بال دارای یک قسمت سفید رنگ در قاعده میباشد.
بالهایش دراز است و به آهستگی بال میزند، پوشپرهای زیر بالها خاکی رنگ است که در زیر بغلها کم و بیش سفید میشوند. بالای دمش خاکستری با رگههای عرضی تیرهتر است.
مادهها از نظر رنگ پر و بال شبیه نرها میباشند با حاشیهای گردنی کمتر.
نرهای نابالغ شبیه ماده به نظر میرسند، اما به کلی پرهای زینتی حاشیه گردن را ندارند. این پرنده کمیاب با توجه به قوانین حفاظتی، بازهم از ناحیه شکارچیان در امان نیست.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مناطق شنی، تپه ماهورها، ریگزاهار و نواحی کویری خشک با بوتههای پراکنده و علفهای کوتاه و در حاشیه گندمزارها به سر میبرد و آشیانه خود را بر روی زمین میسازد.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معمولا از مواد گیاهی سبز و دانههای خشک تغذیه میکند اما در فصل زمستان که رویش گیاهان کمتر است از حشراتی چون ملخ، مارمولک و جوندگان کوچک و پرندگان نیز تغذیه میکند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان و سنگدان میباشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۶۲.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.