یلوه کوچک

از ویکی‌موضوع
یِلوه کوچک
درنا سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلییِلوه کوچک
نام عربیمرعة صغیرة
نام انگلیسیLittle Crake
نام علمیPorzana parva
نام‌های دیگریِلوه حنایی
گونهدرنا سانان
زیستگاهباتلاق‌ها ومرداب‌ها و نیزارهای کنار ماندابها، کانال‌های پر گیاه و اطراف رودخانه‌ها
تغذیهجانوران آبزی، نرم تنان، حشرات و گیاهان آبزی
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


یِلوه کوچک از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته درنا سانان است. این پرنده کوچک و باتلاقی از خانواده یلوه می‌باشد؛ بسیار محتاط است و معمولا خود را از انظار مخفی می‌دارد [۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۱۷ تا ۱۹ سانتی‌متر است، پرنده نر و ماده از نظر شکل ظاهری متفاوت هستند؛ پاهایی بلند و پنجه‌ای با انگشتانی بلند دارد به‌طوری که وی را قادر می‌سازد تا به خوبی شنا کند و بر روی برگ‌ها و گیاهان شناور به خوبی راه برود و غذای خود را جستجو کند. اغلب صدایی خشن و جیغ مانند در هنگام غروب و یا طلوع آفتاب از او شنیده می‌شود که حضورش را در لابلای نیزارها مشخص می‌کند؛ منقاری کوچک به رنگ سبز با قاعده‌ای قرمز دارد.

تارک و پس گردن، سطح پشتی و پرهای روی دمش، خرمایی رنگ می‌باشد که رگه‌هایی سفید در آن دیده می شود. صورت، گلو، سینه و بخشی از سطح شکمیش خاکستری مایل به آبی است و خال‌های سفید، در انتهای بدن و بخش خلفی شکمش دیده می‌شود. اغلب دمش را بالا می‌گیرد و پوشپرهای خالدار سفید زیر دمش کاملا نمایان است. پاهایش سبز و چشمانش قهوه‌ای مایل به قرمز است.

پرنده ماده مانند پرنده نر است بااین اخلاف که رنگ آبی سینه و سطح شکمیش نخودی است و گلویش رنگی روشنتر دارد.

بدن جوجه‌ها پوشیده ازکرک‌های سیاه و پرنده نابالغ به پدر و مادر شبیه است با این تفاوت که قسمت آبی شکمش به رنگ نخودی روشن است.

یلوه‌های کوچک اغلب مهاجرند ولی بخشی از آنها هم نیم مهاجر می‌باشند. بال‌هایی کو تاه و گرد دارند. پروازشان کوتاه و بال زدنشان سریع و کم دامنه است و در حالت پرواز پاها و پنجه‌های بلندشان به صورت آویزان در زیر بدنشان قرار می‌گیرند. [۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در باتلاق‌ها ومرداب‌ها و نیزارهای کنار ماندابها، کانال‌های پر گیاه و اطراف رودخانه‌ها زندگی می‌کند. این پرنده آشیانه خود را در میان گیاهان و علفزارها به صورت پنهان و دور از انظار می‌سازد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از جانوران آبزی، نرم تنان، حشرات و گیاهان آبزی تغذیه می‌کند بیشتر نوک خود را در گل و لای فرو برده و از به هم زدن آن غذای خود را جستجو می‌کند. [۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص۱۵۷.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۷.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۷.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۷.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۷.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.