یلوه آبی

از ویکی‌موضوع
یِلوه آبی
درنا سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلییِلوه آبی
نام عربیالمُرَعَةُ الماءُ (دجاجة الماء)
نام انگلیسیWater Rail
نام علمیRallus aquaticus
نام‌های دیگردُرنای کوچک
گونهدرنا سانان
زیستگاهباتلاق‌ها و مرداب‌ها و نیزارهای کنار ماندابها، کانالها و رودخانه‌ها
تغذیهگیاهان آبزی، دانه‌ها، برگها، جوانه‌ها واز حشرات و نرم تنان لابه لای نی‌ها و ساقه
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


یِلوه آبی از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته درنا سانان است. این پرنده کوچک و باتلاقی از خانواده یلوه می‌باشد. [۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۳-۲۶ سانتی‌متر است؛ پرنده نر و ماده همشکل هستند. این پرنده بسیار محتاط است و معمولا خود را از انظار مخفی میدارد پاهایی بلند و پنجه‌ای با انگشتانی بلند دارد به طوری که وی را قادر می‌سازد تا به خوبی شنا کند و بر روی برگ‌ها و گیاهان شناور به خوبی راه برود وغذای خود را جستجو کند.

اغلب صدایی خشن و جیغ مانند در هنگام غروب و یا طلوع آفتاب از او شنیده می‌شود که حضورش را در لابلای نیزارها مشخص می‌کند.

نر وماده تقریبا همشکل هستند با منقاری باریک و بلند به رنگ قرمز که از نوک دیگر یلوه‌ها بلندتر است. تارک و پس گردن ، سطح پشتی و پرهای روی دم، قهوه‌ای رنگ با رگه‌های سیاه طولی است. صورت، گلو، سینه و بخشی از سطح شکمیش آبی مایل به خاکستری است و رگه‌های عرضی سیاه با حاشیه‌های سفید، در انتهای بدن، قسمتی ازپهلوها و بخش خلفی شکمش را در بر می‌گیرد. اغلب دمش را بالا می‌گیرد و پوشپرهای سفید زیر دمش کاملا نمایان است. پاهایش قهوه‌ای مایل به صورتی است و چشمانش قهوه‌ای روشن عسلی است. بدن جوجه‌ها پوشیده از کرک‌های سیاه و پرنده نابالغ به پدر و مادر شبیه است با این تفاوت که قسمت آبی شکمش به رنگ نخودی روشن است.

یلوه‌ها بال‌هایی کوتاه و گرد دارند. پروازشان کوتاه و بال زدنشان سریع وکم دامنه است و در حالت پرواز پاها و پنجه‌های بلندشان به صورت آویزان در زیر بدنشان قرار می‌گیرند.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در باتلاق‌ها و مرداب‌ها و نیزارهای کنار ماندابها، کانالها و رودخانه‌ها زندگی می‌کند. این پرنده آشیانهٔ خود را در میان گیاهان در جایی خشک می‌سازد .[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بیشتر از گیاهان آبزی تغذیه می‌کنند. دانه‌ها، برگها، جوانه‌ها واز حشرات و نرم تنان لابه لای نی‌ها و ساقه و برگ گیاهان و همچنین از جوندگان و پرندگان کوچک نیز تغذیه می‌کنند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۶.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۶.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۶.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۶.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۵۳.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.