اگرت کوچک
اِگرِت (قار) کوچک | |
---|---|
لکلکسانان | |
![]() | |
نام اصلی | اِگرِت (قار) کوچک |
نام عربی | بلشون أبيض صغير |
نام انگلیسی | Little Egret |
نام علمی | Egretta garzetta |
نامهای دیگر | حواصیل سفید کوچکی |
گونه | لکلکسانان |
زیستگاه | در تالابها ، مردابهاي ساحلي و باتلاقها |
تغذیه | غذای عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان و نرم تنان و حشرات واز بعضی گیاهان آبزی نيز تغذيه ميکند |
سیخک پشت پا | ندارد |
چینهدان | ندارد |
سنگدان | ندارد |
نوع پرواز | توانایی نگهداشتن بال در حین پرواز (صفیف) |
حکم فقهی | حرامگوشت |
حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
اِگرِت کوچک پرندهای حرامگوشت است. این پرنده آبچر مانند حواصیل های دیگر بال های پهن وگرد ودمی کوتاه دارد و هنگام پرواز سر و گردن خود را روی شانه ها جمع می کند و پاهایش در امتداد بدن به عقب کشیده می شوند.
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حواصیل سفید کوچکی است، که پاهای سیاه و درازی دارد، گردنش دراز و منقارش بلند و نوک تیز است برخلاف اگرت بزرگ پنجه های پای سیاهش زرد رنگ است که در فصل زاد و ولد قرمز می شوند و رنگ منقارش نیز سیاه می باشد. در صورتی که رنگ منقار اگرت بزرگ زرد رنگ می باشد. پرهای دراز و باریکی به رنگ سفید از ناحیه انتهای گردن روی سینه این پرنده سفید و خوش فرم آویزان است. پرنده بالغ در تابستان کاکل دراز و آویزانی دارد و پرهای شانه اش رشد زیادی کرده و به صورت شنلی سفید روی کمر و به سمت عقب بدن آویخته شده و جلب توجه می کند. رنگ چشمانش زرد می باشند.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در تالابها ، مردابهاي ساحلي و باتلاقها . بطور دسته جمعي و اغلب با حواصيلهاي ديگر دیده می شود و روي بوتهها يا درختها ، در تالابها ، باتلاقها ، فضاي باز و خشك ، صخرههاي مشرف به دريا و جنگلها آشيانه مي سازد.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غذای عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان و نرم تنان و حشرات واز بعضی گیاهان آبزی نيز تغذيه ميکند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، 75.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، 75.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، 75.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، 75.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.