لک‌لک گردن پشمی
| لک‌لک گردن پشمی | |
|---|---|
| لک‌لک‌سانان | |
 | |
| نام اصلی | لک‌لک گردن پشمی |
| نام عربی | لقلق صوفي العنق |
| نام انگلیسی | Woolly-necked Stork |
| نام علمی | Ciconia episcopus |
| نام‌های دیگر | لک‌لک گردن سفید |
| گونه | لک‌لک‌سانان |
| زیستگاه | تالاب‌ها، علفزارها و کشتزارهای پر آب، مناطق آبی، حاشیه‌ی رودخانه‌ها و سواحل گلی |
| تغذیه | عمدتا ماهی، دوزیستان، خزندگان کوچک و حشرات بزرگ |
| سیخک پشت پا | ندارد |
| چینه‌دان | ندارد |
| سنگ‌دان | ندارد |
| نوع پرواز | توانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف) |
| حکم فقهی | حرام‌گوشت |
| حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
لک‌لک گردن پشمی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این لک‌لک پرنده‌ای است بزرگ با پر و بال سیاه براق مایل به سبز تیره، پاهای دراز، دم سفید و گردن سفید کرکی که تا حد تارک و پس سر پرنده پیش می‌رود.
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده 85 سانتی‌متر است؛ لکه سیاه رنگی بر روی سر و تارک پرنده وجود دارد که تا اطراف چشم گسترش یافته است. سینه ای قهوه ای تیره و پاهای گوشتی رنگ دارد. در فصل زاد و ولد پرهای سینه و پشت جلای زرشکی و گاها ارغوانی پیدا می کند و نوک منقار پرنده نیز قرمز می شود. در هنگام پرواز، بال ها و زیر تنه کاملا سیاه و گردن و دمش سفید است و سفیدی بزرگ زیر دمش به آسانی قابل مشاهده می‌شود. پرنده ی نابالغ قهوه ای رنگ و گردنش دارای کرک و پرهای بیشتری است. اغلب در ارتفاع بالا با بالبازروی و بالباز اوج گیری کرده و هنگام ایستاده به صورت قوزدار می ایستد. به آهستگی و با آرامش راه می‌رود. [۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تالاب‌ها، علفزارها و کشتزارهای پر آب، مناطق آبی، حاشیه‌ی رودخانه‌ها و سواحل گلی. گاهی روی درخت‌ها آشیانه می‌سازند. [۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمدتا از ماهی، دوزیستان، خزندگان کوچک و حشرات بزرگ تغذیه می‌کند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۳.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.