حواصیل ارغوانی

از ویکی‌موضوع
حواصیل ارغوانی
لک‌لک‌سانان
نام اصلیحواصیل ارغوانی
نام عربیالبَلَشُونُ الأَرجَواني
نام انگلیسیPurple Heron
نام علمیArdea purpurea
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهباتلاق ها، آبگیرهای پرگیاه و نیزارهای انبوه دیده می شود
تغذیهغذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي‌کند.
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

حواصیل ارغوانی پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده آبچر با پاهای بلند و گردنی دراز و منقاری زرد و نوک تیز از حواصیل خاکستری اندکی کوچکتر است و رنگ پر و بالش تیره‌تر از حواصیل خاکستری است.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 78 سانتی متر است؛ شانه‌هایش بر آمده‌تر و انحنای گردنش بیشتر می‌باشد. رنگ گردن باریکش بلوطی است که با خطوط طولی سیاهی که دارد مشخص می شود. تارک وکاکلش سیاه و زیر چانه اش سفید می باشد. پرهای خاکستری بلندی از انتهای گردنش روی سینه بلوطی رنگش را پوشانده است که اغلب به صورت پرهای بلند آویزان در ناحیه گلویش خونمائی میکنند. سطح شکمی آن سیاه و پرهای بلوطی رنگی در ناحیه جبه اش به صورت لکه ای به رنگ بلوطی ظاهر می شود. رنگ شاهپرهای اولیه بالهایش تیره است. رنگ پرو بال پرنده نابالغ روشنتر است و شکم آن نخودی رنگ است. تارکش ارغوانی و خطوط سیاه گردنی را ندارد . حواصیل ارغوانی به هنگام پرواز گردن خود را با زاویه ای بیشتر و افتاده تر بر روی شانه هایش جمع می کند و پاهایش را در امتداد بدنش به صورتی کشیده قرار می دهد. در حالت ایستاده نیز اغلب گردنش را روی شانه های قوز کرده اش جمع می کند و کنار آبگیرها برای مدتهای طولانی می ایستد و منتظر می ماند تا طعمه ای را صید کند . [۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در باتلاق ها، آبگیرهای پرگیاه و نیزارهای انبوه دیده می شود و به طور دسته جمعی و گاهی همراه با گونه های دیگر در نیزارها و به طور اتفاقی روی بوته ها اشیانه می سازد.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان و نرم تنان و خزندگان و جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 77.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 77.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 77.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 77.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.