حواصیل خاکستری

از ویکی‌موضوع
حواصیل خاکستری
لک‌لک‌سانان
نام اصلیحواصیل خاکستری
نام عربیالبَلَشُونُ الرَماديُّ
نام انگلیسیGrey Heron
نام علمیArdea cinerea
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهکنارعلفزارهای پر آب ، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سواحل دریا
تغذیهغذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي‌کند.
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

حواصیل خاکستری پرنده‌ای حرام‌گوشت است. پرنده‌ای بزرگ و آبچر با پاهای بلند و گردنی دراز که منقاری نوک تیز و نسبتا بلند به رنگ زرد دارد.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۹۰ سانتی‌متر است و سطح پشتی آن پوشیده از پرهای باریک و بلند خاکستری رنگ می باشد که تا انتهای ناحیه کمر ادامه دارند. پرهای بلند خاکستری و سفید زیر گردنش روی سینه اش را می پوشانند و در اغلب اوقات مخصوصا در فصل بهار از زیر گردنش آویزان می گردد. پرهای سطح شکمی آن سفید است که لکه های سیاه رنگی در طرفین دو پهلوی آن دیده می شود. بخشی از این لکه ها در هنگام ایستادن در بالای قوس بالها به وضوح خود نمائی می کنند و در حین پرواز نیز کاملا مشهود می باشند. شاهپرهای اولیه و ثانویه بالها سیاه می باشند و دمش خاکستری است.[۱]

سر و گردن این پرنده سفید می باشد که نوار چشمی پهن وسیاهی، تا انتهای کاکل بلندش ادامه دارد. همچنین دو ردیف خطچین سیاه جلو گردنش نشانه های خوبی جهت تشخیص این پرنده می باشند .رنگ چشمها زرد و پاهایش قهوه ای است ولی در فصل زاد و ولد قرمز رنگ می شوند.[۲]

حواصیل خاکستری بالهای پهن و گرد و دمی نسبتا کوتاه دارد. این پرنده، در حالی که گردن خود را راست نگه می دارد و یا اینکه سر خود را بین شانه ها قرار داده در وسط و یا کنار آب، برای مدت های طولانی بدون حرکت می ایستد. پروازش پر توان و با بال زدن های آهسته و پر دامنه توأم می باشد. هنگام پرواز سر را عقب و بین شانه ها قرار میدهد و پاها را کشیده و در امتداد بدن نگه می دارد.[۳]

رنگ پر و بال پرنده نابالغ به طور یکنواخت خاکستری می باشد و حتی گردن وسرش نیز خاکستری است.[۴]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کنارعلفزارهای پر آب ، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سواحل دریا دیده می شود و به طور دسته جمعی و معمولا روی درختهای بلند و یا در نیزارها آشیانه سازی می کنند.[۵]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي‌کند.[۶]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۷]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۸]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  6. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  7. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  8. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.