گاوچرانک
گاوچرانک | |
---|---|
لکلکسانان | |
![]() | |
نام اصلی | گاوچرانک |
نام عربی | أَبو قِرَدان |
نام انگلیسی | Cattle Egret |
نام علمی | Bubulcus ibis |
گونه | لکلکسانان |
زیستگاه | در علفزارها ، باتلاقها و فضاي باز و خشك |
تغذیه | در علفزارها ، از علوفه و پس ماند احشام تغذیه می کند. و همچنین از نرم تنان، جوندگان، خزندگان و حشرات |
سیخک پشت پا | ندارد |
چینهدان | ندارد |
سنگدان | ندارد |
نوع پرواز | توانایی نگهداشتن بال در حین پرواز (صفیف) |
حکم فقهی | حرامگوشت |
حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
گاوچرانک پرندهای حرامگوشت است. این پرنده حواصیلی است کوچک و سفید که از دور با اِگرّت کوچک شباهت دارد ولی چنانچه از مسافتی نزدیکتر مورد بررسی قرارگیرد از روی منقار زرد رنگ و گلوی برآمده و پرهای پرپشت زیر چانهاش قابل تشخیص می باشد.
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه : 50 سانتی متر؛ معمولاً گردنش نسبت به اِگرّت کوچک کلفت تر به نظر می رسد. در فصل زاد و ولد پرهای بلند نخودی رنگ وکاکل مانند روی تارک سر و سینه و جبه اش وهمچنین پاهای قرمز رنگش نشانه های قاطعی جهت تشخیص این پرنده می باشند.
در فصل زمستا ن کلا رنگهای نخودی اش کم رنگ و یا بی رنگ شده و پاهایش رنگ قرمز خود را از دست داده و تیره رنگ می شوند .سرخی قاعده منقارش نیز ازبین رفته وزردی آن نیز کم رنگتر می شود.
پرنده نا بالغ فاقد دسته پرهای نخودی کاکل شر می باشد و رنگ منقارش کم رنگ تر است و پاهایش قهوه ای مایل به سبز است.
این حواصیل اغلب اوقات خود را در میان گله چهار پایان مانند گاو و احشام دیگر میگذراند و از ما زاد علوفه آنها تغذیه می کند در حال پرواز ممکن است که با حواصیل زرد اشتباه شود. [۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
كمتر از حواصيلهای ديگر به آب بستگي نشان می دهد . معمولا در حال تغذيه همراه با گلههاي گاو در علفزارها ، باتلاقها و فضاي باز و خشك ديده مي شود . بطور دستهجمعي و اغلب همراه با گونههاي مشابه در نيزارها ، بوتهزارها و يا روي درختها در خشكي و يا در مجاورت آب آشيانه مي سازد . [۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
همراه با گلههاي گاو در علفزارها ، از علوفه وپس ماند احشام تغذیه می کند. وهمچنین از نرم تنان، جوندگان، خزندگان و حشرات نیز استفاده می کند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 78.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 78.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 78.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 78.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.