کفچه‌نوک

از ویکی‌موضوع
کفچه‌نوک
لک‌لک‌سانان
نام اصلیکفچه‌نوک
نام عربیأبو ملعقة أبيض
نام انگلیسیEurasian Spoonbill
نام علمیPlatalea leucorodia
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهآب‌های وسيع و كم‌عمق ، نيزارهای باتلاقی و خورها
تغذیهماهی، سخت پوستان و نرم تنان، خزندگان، حشرات و دانه بعضی غلات
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

کفچه‌نوک پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده پر و بالی سفید رنگ و پاهائی بلند به رنگ سیاه و منقاری کفگیر مانند به رنگ سیاه براق که خط‌های عرضی چروک مانندی برروی قسمت باریک آن نقش بسته است و لبه پهن آن لکه‌ای به رنگ اخرایی دارد.


مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 85 سانتی متر است. چانه این پرنده و درست در زیر منقارش لکه اخرایی دیگری وجود دارد که بدون پر می باشد. در فصل تابستان دسته ای از پرهای باریک و بلند به طور دم اسبی به رنگ زرد مایل به نارنجی به صورت کاکلی از پشت سرش آویزان می شود. پرنده بالغ لکه ای نخودی رنگ در ناحیه سینه اش دارد، که پرنده نابالغ فاقد این لکه می باشد و همچنین فاقد کاکل می باشد و منقارش زرد رنگ است.

پرواز کفچه نوک منظم و آرام است و با گردنی کشیده در حالی که پاهایش در امتداد بدنش قرار دارد به صورت بالباز اوج گیری می‌کند و اغلب به صورت گله ای و به صورت خطی پرواز می‌کنند. [۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آب‌های وسيع و كم‌عمق ، نيزارهای باتلاقی و خورها. بطور دسته‌جمعي در نيزارهای بزرگ و جزاير كوچك باير و در بعضی نواحی، روی درخت‌ها و يا بوته‌ها آشيانه می‌سازد.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اين پرنده از ماهی، سخت پوستان و نرم تنان، خزندگان، حشرات و دانه بعضی غلات و مواد گیاهی نيز تغذيه می‌کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۷.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۷.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۷.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۸۷.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.