حواصیل بزرگ

از ویکی‌موضوع
حواصیل بزرگ
لک‌لک‌سانان
نام اصلیحواصیل بزرگ
نام عربیبلشون جبار
نام انگلیسیGoliath Heron
نام علمیArdea goliath
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهتالاب هاي وسيع، خورها، زمين هاي ساحلي هموار
تغذیهغذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

حواصیل بزرگ پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این نوع پرنده، حواصیل بسیار بزرگی است که از نظر رنگ ظاهری به حواصیل ارغوانی شباهت دارد و از نظر رفتاری به حواصیل خاکستری شبیه می باشد.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 120 سانتی متر است؛ رنگ سر وگردن و ناحیه شکمی آن خرمائی رنگ است و بر خلاف حواصیل ارغوانی پرهای سیاه تارک روی سر را ندارد، ولی در جلو گردنش خالهای متراکم سیاه و سفیدی نمایان است. سطح پشتی به رنگ خاکستری یکنواخت مایل به آبی روشن می باشد. منقاربزرگ خنجری شکل آن تیره رنگ و متمایل به سبز است. پاهایش بلند و تیره است. چشمانش زرد و رنگ پرهای چانه اش سفید می باشد. پرواز آن مشخص و همراه با بال زدن هاي آهسته و پردامنه است و هنگام پرواز در ارتفاعات سر و گردن خود را روی سینه اش جمع می کند و پاهایش در امتداد بدن و فراتر از دمش قرار می گیرد. این پرنده، در حالی که گردن خود را راست نگه می دارد و یا اینکه گردنش را به شکل S در آورده، در وسط و یا کنار آب، می ایستد.[۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تالاب هاي وسيع، خورها، زمين هاي ساحلي هموار و گلي و مناطقي كه درخت حــرا مي رويد.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.