حواصیل بزرگ
حواصیل بزرگ | |
---|---|
لکلکسانان | |
![]() | |
نام اصلی | حواصیل بزرگ |
نام عربی | بلشون جبار |
نام انگلیسی | Goliath Heron |
نام علمی | Ardea goliath |
گونه | لکلکسانان |
زیستگاه | تالاب هاي وسيع، خورها، زمين هاي ساحلي هموار |
تغذیه | غذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان |
سیخک پشت پا | ندارد |
چینهدان | ندارد |
سنگدان | ندارد |
نوع پرواز | توانایی نگهداشتن بال در حین پرواز (صفیف) |
حکم فقهی | حرامگوشت |
حکم فضله | طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
حواصیل بزرگ پرندهای حرامگوشت است. این نوع پرنده، حواصیل بسیار بزرگی است که از نظر رنگ ظاهری به حواصیل ارغوانی شباهت دارد و از نظر رفتاری به حواصیل خاکستری شبیه می باشد.
مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده 120 سانتی متر است؛ رنگ سر وگردن و ناحیه شکمی آن خرمائی رنگ است و بر خلاف حواصیل ارغوانی پرهای سیاه تارک روی سر را ندارد، ولی در جلو گردنش خالهای متراکم سیاه و سفیدی نمایان است. سطح پشتی به رنگ خاکستری یکنواخت مایل به آبی روشن می باشد. منقاربزرگ خنجری شکل آن تیره رنگ و متمایل به سبز است. پاهایش بلند و تیره است. چشمانش زرد و رنگ پرهای چانه اش سفید می باشد. پرواز آن مشخص و همراه با بال زدن هاي آهسته و پردامنه است و هنگام پرواز در ارتفاعات سر و گردن خود را روی سینه اش جمع می کند و پاهایش در امتداد بدن و فراتر از دمش قرار می گیرد. این پرنده، در حالی که گردن خود را راست نگه می دارد و یا اینکه گردنش را به شکل S در آورده، در وسط و یا کنار آب، می ایستد.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تالاب هاي وسيع، خورها، زمين هاي ساحلي هموار و گلي و مناطقي كه درخت حــرا مي رويد.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غذاي عمده اين پرنده ماهي است و از سخت پوستان، نرم تنان، خزندگان، جوندگان و احیانا جوجه های بعضی ازپرندگان و حشرات نيز تغذيه مي کند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرامگوشت است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 76.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.