حواصیل سبز

از ویکی‌موضوع
حواصیل سبز
لک‌لک‌سانان
نام اصلیحواصیل سبز
نام عربیبَلَشُونُ أَخضَر الظهر
نام انگلیسیStriated Heron
نام علمیButorides striatus
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهسواحل سنگی، جزاير مرجانی، سواحل هموار و گلی و در نقاطی كه درخت حرا می رويد
تغذیهغذای عمده اين پرنده را، ماهيان کوچک ، سخت پوستان ، نرم تنان و حشرات
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

حواصیل سبز پرنده‌ای حرام‌گوشت است. این پرنده است کوچک با رنگی خاکستری متمایل به سبز و پاهای کوتاهی به رنگ زرد نارنجی دارد.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 46 سانتی متر است؛ این گونه از حواصیل، چندین زیر گونه دارد که از نظر رنگ و طرح علاوه بر تغییرات فصلی تفاوت هائی هم با هم دارند درنگاه کلی رنگ پروبال این گونه، خاکستری تیره است ، با اثری از رنگ سبزکه خطوط واضح سفیدرنگی مرز پَرها ی بال پرنده را مشخص می کند و اغلب نوار روشنی در سراسرخط وسط ناحیه سینه وتا حدودی از شکم به چشم می خورد . پرهای سیاه تارک روی سر پرنده به کاکلی با چند پر بلند وسبز براق ختم می شوند. نوار سیاه نسبتا کوتاهی درزیر چشم پرنده دیده می شود و پوشپرهای گوش آن سفید رنگ می باشد . منطقه فاصله بین چشم و منقار آن زرد رنگ ، منقارش ضخیم ، نوک تیز و تیره است و چشمانش زرد رنگ می باشند.

هنگام پرواز سر وگردن خود را جمع می کند ودر حالی که پاهایش در امتداد بدن و فراتر از دم قرار می گیرند به پروازش ادامه می دهد . بال زدنش نسبتا سریع و اغلب در هنگام غروب ویا صبح زود ، وهنگامی که نورخورشید کمتر است و به اصطلاح هوا گرگ و میش است به فعالیت می پردازد و در طی روز معمولا بین سنگها و یا بین بوته های انبوه گیاهان استراحت می کند و فعالیت کمتری دارد.

رنگ پرو بال در پرنده نا بالغ ، به طور کلی قهوه ای مایل به خاکستری پر رنگ می باشد.

درسواحل سنگي ، جزاير مرجاني ، سواحل هموار و گلي و در نقاطي كه درخت حرا مي رويد دیده می شود. بطور انفرادي در بوته‌هاي انبوه و يا روي شاخه‌هاي درخت حــرا در مناطق باتلاقي آشيانه مي سازد. [۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درسواحل سنگی، جزاير مرجانی، سواحل هموار و گلی و در نقاطی كه درخت حرا می رويد دیده می شود. بطور انفرادی در بوته‌های انبوه و يا روي شاخه‌هاي درخت حــرا در مناطق باتلاقی آشيانه می سازد.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذای عمده اين پرنده را، ماهيان کوچک ، سخت پوستان ، نرم تنان و حشرات و از بعضی گیاهان آبزی نيز تغذيه می کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۷۹.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۷۹.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۷۹.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۷۹.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.