بوتیمار

از ویکی‌موضوع
بوتیمار
لک‌لک‌سانان
نام اصلیبوتیمار
نام عربیالبَلَشُونُ الرَماديُّ
نام انگلیسیGrey Heron
نام علمیArdea cinerea
گونهلک‌لک‌سانان
زیستگاهدر نیزارهای متراکم و زمینهای باتلاقی با بوته های به هم فشرده به سر برده
تغذیهماهی، دوزیستان، نرم تنان
سیخک پشت پاندارد
چینه‌دانندارد
سنگ‌دانندارد
نوع پروازتوانایی نگه‌داشتن بال در حین پرواز (صفیف)
حکم فقهیحرام‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

بوتیمار پرنده‌ای حرام‌گوشت است. پرنده ایست حواصیل شکل با بدنی به رنگ قهوه‌‌ی روشن و پر خط و خال، گردنی کلفت و نسبتا بلند دارد.

مشخصات ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 75 سانتی‌متر است؛ منقاری به رنگ زرد مایل به سبز و پاهای بزرگ سبز رنگ. در موقع احساس خطر بی حرکت می ایستد و سر و منقار خود را به حالت عمودی روبه بالا نگه نگاهمیدارد . به حالت قوز کرده، در حالی که سر خود را پایین گرفته است ، راه می رود. شب ها، جنب و جوش بیشتری دارد. بال هایی بزرگ و پهن دارد.

آهسته و به دشواری پرواز می کند و پس از اوج گرفتن گردن خود راجمع می کند. صدای مشخصی دارد. تک‌زی است و اغلب خود را از انظار پنهان می کند . معمولا در نور کم غروب یا صبح خیلی زود فعال است و طی روز در نیزارها پنهان می شود. ممکن است با نابالغ حواصیل شب ، که از بوتیمار کوچک‌تر و در سطح پشتی خالدار است ، اشتباه شود.[۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده در نیزارهای متراکم و زمینهای باتلاقی با بوته های به هم فشرده به سر برده و در بین نی‌ها آشیانه می سازد. زمستان ها نسبتا فراوان است.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عمدتا از ماهی، دوزیستان، نرم تنان و ... تغذیه می کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیخک پا : ندارد چینه دان : ندارد بال : صفيف بودنش بيشتر است (بال باز بودنش بيشتر است) و طبق نظر همه فقها حرام‌گوشت است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق فتوای امام خمینی (ره) نجس و طبق فتوای مشهور فقها پاک است.[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 81.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 81.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 81.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص 81.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۴۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.