خروس کولی سینه سیاه

از ویکی‌موضوع
خروس کولی سینه سیاه
سلیم سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیخروس کولی سینه سیاه
نام عربیقطقاط شوکی الجناح
نام انگلیسیSpur-winged lapwing
نام علمیVanellus spinosus
گونهسلیم سانان
زیستگاهکنار سواحل و آبگیرهای کم عمق، زمین‌های هموار با پوشش گیاهی و معمولا در کنار آب
تغذیهنرم تنان و بی مهرگان آبزی و بعضا از حشرات و گیاهان
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


خروس کولی سینه سیاه از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته سلیم سانان است.پرنده‌ای است آبزی با پاهای بلند که به واسطه سطح پشتی نخودی رنگ، گردن سفید و کلاه سیاهی که مانند کاکلی بر روی گردنش برگشته است قابل تشخیص است.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۶ سانتی‌متر است؛ شبیه دیدومک است و فرم کلی بدنش دوکی شکل است با بدنی کشیده و انتهای باریک که رنگ پیشانی و روی سرش سیاه می‌باشد و پرهای بلندی دارد که مانند کاکلی کوتاه از پشت سرش آویزان است. در هنگام خواندن اغلب پرهای کاکلش را افشان می‌کند. گلویش سیاه است و این سیاهی در جلو سینه به سمت پایین آمده و متصل به سیاهی سینه و شکمش می‌باشد. دو طرف گردن و گونه‌هایش سفید است شاهپرهای اولیه بال‌ها سیاه است و انتهای دمش نوار پهن سیاهی دارد و لبه انتهایی پرهای ثانویه بال‌هایش سیاه است که یک خط بالی سفید و پهن، این سیاهی را به رنگ نخودی شانه‌ها متصل می‌کند که در پرواز به خوبی قابل رویت است. دمگاهش سفید است و انتهای بال‌هایش در وضعیت نشسته نیز سیاه دیده می‌شود.

پرنده نر و ماده شبیه به هم هستند و معمولا سیاهی سینه و گلو در پرنده نر بیشتر است.

رنگ چشمهایش قرمز پر رنگ است. منقار و پاهای بلندش خاکستری تیره تا سیاه می‌باشد.

پرندگان پر سر و صدایی هستند که به صورت گروهی به سر می‌برند.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کنار سواحل و آبگیرهای کم عمق، زمین‌های هموار با پوشش گیاهی و معمولا در کنار آب دیده می‌شوند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از نرم تنان و بی مهرگان آبزی و بعضا از حشرات و گیاهان تغذیه می‌کند.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۸.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۸.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۸.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۸.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۸.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.