گلاریول بال‌سرخ

از ویکی‌موضوع
گِلاریول بال‏سرخ
سلیم سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیگِلاریول بال‏سرخ
نام عربیأبو الیسر مطوق
نام انگلیسیCollared Pratincole
نام علمیGlareola pratincola
گونهسلیم سانان
زیستگاهزمین‌های گلی با رویش گیاهی کوتاه، باتلاق‌ها و دشت‌های وسیع و اغلب نزدیک آب
تغذیهحشراتی مانند ملخ، زنبور و انواع پروانه‌ها و سوسک‌ها
حکم فقهیحلال‌گوشت
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


گِلاریول بال‏سرخ از پرندگان حلال‌گوشت، از راسته سلیم سانان است. این پرنده از خانواده گلاریول که به جهت داشتن پوشپرهای سرخ بلوطی رنگ زیر بغلش، بال سرخ نامیده می‌شود.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۵ سانتی‌متر است؛ این پرها به صورت نواری سرخ در زیر بال‌های پرنده قرار دارند و در هنگام پرواز و یا وقتی که بال‌های خود را بالا می‌برد قابل رؤیت می‌باشند. رنگ روئین پرو بال این پرنده از ناحیه سر، گردن تا انتهای دم قهوه‌ای شنی است و نواحی زیرین که سطح شکمی و پوشپرهای زیر دم را شامل می‌شود به رنگ سفید است و در ناحیه سینه رنگ کرم غالب می شود. گلویش نخودی رنگ و از زیر محدود به نوار سیاهی است که مانند گردن بندی از یک چشم شروع شده و به چشم دیگر ختم می‌شود منقار کوتاهش سیاه و قلاب مانند است و قاعده‌ای قرمز رنگ دارد. بلا فاصله زیر چشمان سیاهش خط روشنی دیده می‌شود. دمش سیاه با قاعده‌ای سفید و دوشاخه است پاهایش سیاه و شاهپرهای بال تیز و بلندش قهوه‌ای است.

نر و ماده تقریباً همشکل می‌باشند و خط سیاه زیر گلو در زمستان‌ها زیاد واضح نیست. پرواز گلاریول بال سرخ، سریع و به شیوه پرستوهای دریایی ست، هنگام برخاستن و یا فرود آمدن زیر بغل‌های بلوطی رنگش دیده می‌شود، ولی این قسمت معمولا در پرواز سیاه بنظر می رسد ،. به صورت گله‌های بزرگ و پر سر و صدا است و در حال پرواز به شکار حشرات می‌پردازد .

پرنده‌ای ست اجتماعی و اغلب در نور کم، مانند صبح خیلی زود و غروب فعالیت می‌کند. پرنده نا بالغ فاقد نوار سیاه زیر گلو می‌باشد و در ناحیه سینه نوار پهنی متشکل از رگه‌های قهوه‌ای رنگ دارد که روی کمر و بالهایش نیز مشاهده می‌شوند. [۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زمین‌های گلی با رویش گیاهی کوتاه، باتلاق‌ها و دشت‌های وسیع و اغلب نزدیک آب. اغلب به‌طور دسته جمعی زاد و ولد می‌کنند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در حال پرواز به شکار حشراتی مانند ملخ، زنبور و انواع پروانه‌ها و سوسک‌ها می‌پردازد.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان و سنگ‌دان می‌باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۴.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۴.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۴.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۴.
  5. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۷۴.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.