آنقوت
| غاز سانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | آنقوت |
| نام عربی | بط أبو فروة |
| نام انگلیسی | Ruddy Shelduck |
| نام علمی | Tadorna ferruginea |
| گونه | غاز سانان |
| زیستگاه | سواحل ماسهای، درياچهها، كنار رودخانهها، كشتزارها و حتی در مناطق خشك |
| تغذیه | علفها، دانهها، حشرات، نرمتنان و ماهيان |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
آنقوت از پرندگان حلالگوشت در راسته غاز سانان. این پرنده گردنی بلند و خوش فرم، با جثهای درشت، از خانواده اردکهای غازنما که رنگش نارنجی يک دست و سر و گردنش کم رنگتر و منقارش کوچک، ظريف و سياه است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
رنگ چشمها و پاهاي کوتاهش نيز سياه میباشند. پرندۀ نر طوق گردنی باريکی به رنگ سياه دارد و پرندۀ ماده سرش کم رنگ و روشنتر است و فاقد طوق گردنی میباشد. شاه پرهای اوليه و دم آن سياه بوده و آينه بالی سبز رنگی دارد و ديگر پوش پرهای بال هايش سفيد است که در هنگام پرواز کاملاً مشخص و نمايان است. سطح شکم بلوطي و رنگ پرهای ناحيه کمر، قهوهای مايل به نارنجی است. معمولاً نر و ماده به صورت دو تائي و جفت با هم فعاليت دارند و معمولاً در طول عمر نسبت به هم وفادار میباشند.[۱]
آنقوتها شناگران ماهری هستند، در هنگام شنا سر خود را راست گرفته و جلوی بدن را پايين میدهند و با حرکت پاها بدنشان را به سمت جلو میرانند و مانند ديگر اردكها، اغلب روی آب میچرخند. در هنگام تغذيه در آبهای كم عمق با سر و ته شدن در داخل آب، به جستجوی حشرات و گياهان آبزی میپردازند.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سواحل ماسهای، درياچهها، كنار رودخانهها، كشتزارها و حتی در مناطق خشك زندگی میکنند و عموماً در حفرههای روی زمين و داخل شنها و بعضاً در شكاف صخرهها و روی درختان لانه میسازند.[۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آنقوتها از علفها، دانهها، حشرات، نرمتنان و ماهيان تغذيه میكنند.[۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۷.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۷.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۷.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۷.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۷.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.