غاز پا زرد

غاز پا زرد
مرغابی سانان
نام اصلی	غاز پا زرد
نام عربی	إوز الفول
نام انگلیسی	Bean Goose
نام علمی	Anser fabalis
گونه	مرغابی سانان
زیستگاه	زمستان‌ها، در علفزارها و گاهی همراه با غازهای خاکستری و معمولا دور از دریا و در برکه‌های نسبتا وسیع به سر می‌برد
تغذیه	علف ها، برگ ها و دانه‌ها
ویژگی	چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پا	دارد
چینه‌دان	دارد
سنگ‌دان	دارد
حکم فقهی	Hala'l(lawful)،حلال
حکم فضله	طبق فتوای مشهور فقها پاک است.

غاز پا زرد پرنده‌ای حلال‌گوشت است. این پرنده به رنگ قهوه‌ای تیره که به وسیله رنگ دودیش از سایر غازها قابل تشخیص است. از غاز خاکستری اندکی کوچکتر و لاغرتر و نسبت به غاز پیشانی سفید بزرگ جثه‌تر است.

توصیف ظاهری

اندازه این پرنده 75 سانتی‌متر است؛ سطح پشتی و کمرش به رنگ قهوه‌ای متمایل به خاکستری است و رنگ گردن و سرش نسبت به سایر بدن پر رنگ‌تر و معمولا در جلوی پیشانی به سیاهی گرایش پیدا می‌کند. سطح شکمی‌اش قهوه‌ای مایل به نخودی است که در پهلوهایش رگه رگه‌های قهوه‌ای نا منظم و کمرنگی به چشم می‌خورد. رنگ دم و انتهای زیر شکمش سفید است که در پرواز به سادگی قابل رویت می باشد.

منقارش نارنجی است و معمولا لکه‌های سیاهی نیز بر روی آن دیده می‌شود. پاهایش تقریبا در وسط سطح شکمش قرار دارد که وی را قادر به راه رفتن و تغذیه بر روی زمین می‌سازد. رنگ پاهایش در پرنده بالغ به رنگ نارنجی متمایل به صورتی و در پرنده نابالغ زرد کمرنگ است.

هنگام پرواز، بر روی بال‌ها و پرهایش پوشش قهوه‌ای کمرنگی دیده می‌شود که اندکی در انتهای پرها به رنگ خاکستری تمایل دارد. پروازش سریع و معمولا در گله‌های منظم پرواز می‌کند. گله آنها هنگام مهاجرت به شکل V و یا در یک خط پرواز می‌کنند.

زیستگاه

زمستان‌ها، در علفزارها و گاهی همراه با غازهای خاکستری و معمولا دور از دریا و در برکه‌های نسبتا وسیع به سر می‌برد.

تغذیه

از علف ها، برگ ها و دانه‌ها تغذیه می‌کند.

حکم فقهی

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.

حکم فضله

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.

منابع

• زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.