غاز سفید چهره

از ویکی‌موضوع
غازِ سفید چهره
مرغابی سانان
نام اصلیغازِ سفید چهره
نام عربیالتم الصامت
نام انگلیسیMute Swan
نام علمیCygnus olor
گونهمرغابی سانان
زیستگاهزمستان‌ها در استپ های مرطوب، دشت های سیلابی، رودخانه‌ها و سواحل کم عمق
تغذیهمواد گیاهی شامل برگ‌ها و ساقه‌های گیاهان علفی و نیز دانه‌ها
ویژگیچینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.

غازِ سفید چهره پرنده‌ای حلال‌گوشت است. غازی متوسط جثه با گردن نسبتاً دراز و منقار کوتاه است كه در پرواز به واسطه تضاد رنگ آشكار بین گردن سیاه رنگ و زیرتنه سفیدش از سایر غازها به آسانی تشخیص داده می‌شود.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نر و ماده هم شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرندۀ بالغ صورت و جلوی پیشانی كرم تا سفید كم رنگ دارد كه در تضاد بارنگ سیاه براق تارك سر، گردن و سینه به خوبی به چشم می‌آید. روتنه و پوش پرهای روی بال‌ها خاکستری آبی با نوارهای سیاه وسفید و شاه پرهای پرواز و پرهای دم سیاه هستند. زیرتنه تقریباً یک دست سفید، پهلوها همراه با رگه رگه خاكستری روشن فراوان و پوش پرهای رو و زیر دم سفید است.[۱]

منقار، فاصله چشم ها تا منقار و پاها سیاه هستند. پرندۀ نابالغ شبیه بالغ‌ها است، ولی نوارهای سیاه و سفید در روتنه و روی بال‌ها کمتر به چشم می‌آید. پرنده‌ای اجتماعی است و در طول سال به صورت گروهی دیده می‌شود و در خارج از دورۀ جوجه آوری اغلب در گروه‌های خانوادگی با یكدیگر به سر می‌برند. سایر رفتارهایش شباهت زیادی به غازهای دیگر دارد.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زمستان‌ها در استپ های مرطوب، دشت های سیلابی، رودخانه‌ها و سواحل کم عمق به سر می‌برد.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اغلب از مواد گیاهی شامل برگ‌ها و ساقه‌های گیاهان علفی و نیز دانه‌های گیاهان تغذیه می‌کند. همچنین به طور اتفاقی از نرم تنان و سخت پوستان استفاده می‌نماید.[۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
  6. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.