غاز خاکستری

از ویکی‌موضوع
غاز خاکستری
مرغابی سانان
نام اصلیغاز خاکستری
نام عربیإوز رمادي(إوز أربد)
نام انگلیسیGreylag Goose
نام علمیAnser anser
گونهمرغابی سانان
زیستگاهدر تالاب‌ها، باتلاق‌ها، مناطقی با دشت‌های نسبتا وسیع همراه با علفزار، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها
تغذیهگیاهان اطراف رودخانه‌ها و جلبک‌های آبهای شیرین و دانه‌های گیاهان و حشرات
ویژگیچینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.

غاز خاکستری پرنده‌ای حلال‌گوشت است. این پرنده بزرگ و آبزی که با توجه به اندازه نسبتا بزرگش نسبت به سایر غازها به راحتی قابل تشخیص است.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 75 سانتی‌متر است؛ رنگ کلی بدن آن خاکستری است که در نواحی گردن تیره تر و سطح کمرش قهوه‌ای کم رنگ است. پهلوهایش دارای نوارهای عرضی باریک و تیره‌ای است که به طور تقریبا منظمی تا زیر شکم امتداد دارند.[۱]

روی کمرش پرهای قهوه‌ای با لبه‌های انتهایی سفید، طرح منظمی را به وجود می‌آورد. پرنده نابالغ از لحاظ ظاهری شبیه بالغ‌هاست و اغلب نوارهای عرضی روی پهلو را ندارد. رنگ سطح شکمش مانند اغلب غازها تا انتهای دم سفید است و در پرواز به خوبی نمایان است.[۲]

رنگ چشمهایش قهوه ای و پاهایش صورتی رنگ است که در نابالغ ها به رنگ خاکستری تمایل دارد. منقارش نارنجی است در برخی از غازهای خاکستری و به ندرت، لکه های سیاهی روی منقار دیده می شود. پرندگانی اجتماعی هستند و معمولا برای تغذیه ، اوایل صبح و بعدازظهر، به پرواز در آمده و در شالیزارها و مزارع گندم و جو می چرند. در گله‌های منظم و معمولا به شکل V پرواز می‌کنند. [۳]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معمولا در تالاب‌ها، باتلاق‌ها، مناطقی با دشت‌های نسبتا وسیع همراه با علفزار، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها دیده می‌شود.[۴]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بیشتر از گیاهان اطراف رودخانه‌ها و جلبک‌های آبهای شیرین و دانه‌های گیاهان و حشرات تغذیه می‌کند.[۵]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۶]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۷]


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  6. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  7. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.