اردک سر حنایی
اردک سر حنایی پرندهای حلالگوشت است.
اردک سر حنایی، پرندهای است غواص از خانواده مرغابی که هنگام برخاستن از سطح آب، در حالی که بال میزند تا مسافتی را بر روی آب میدود. پاهایش در قسمت عقبی سطح شکم قرار دارد.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۴۵ سانتیمتر است؛ رنگ نر و ماده این پرنده متفاوت است، سر پرنده نربا نیم رخی مثلثی شکل به رنگ حنایی است منقاری تیره دارد که بخش میانی آن سفید مایل به آبی است. سینه و انتهای بدنش سیاه و مابقی بدن که شامل نواحی شکم و بالها و پشت پرنده است خاکستری رنگ میباشد. البته رنگ پرنده نر در فصل بهار و هنگام زاد و ولد با فصل زمستان بسیار متمایز است و همچنین پرنده ماده به رنگ قهوهای با بدنی مایل به خاکستری و گونههای رنگ پریده میباشد نوار بالی خاکستری رنگ در هر دو جنس به هنگام پرواز دیده میشود.
پرنده نر و ماده اردک سر حنایی در دوران تولک (پر ریزی اواخر فصل تابستان) شبیه به پرنده ماده میشود ؛ به جز ناحیه پشتی که خاکستری است در این دوره پرنده بسیار محتاط عمل میکند البته رنگش نیز کمک به استتار بیشترش میکند تا در این فصل از دست شکارچیان در امان باشد.
اردک سر حنایی کمتر به خشکی میآید، روزها روی آب استراحت میکند و هنگام غروب و سپیدهدم به تغذیه میپردازد و به راحتی در آب غوطهور میشود. [۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اردک سر حنایی به ندرت در دریا و بیشتر در دریاچهها، مصب رودخانهها و ماندابهائی که حاشیه پرگیاه دارند بهسر میبرد و در نیزارهای انبوه زادوولد میکند، زمستانها در ماندابهائی که ساحلی بدون گیاه دارند دیده میشوند. [۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از گیاهان آبزی و دانهها، حلزونها، ماهیهای کوچک و حشرات تغذیه میکند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
اردک سر حنایی
-
اردک سرحنایی نر
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.