غاز پیشانی سفید بزرگ

از ویکی‌موضوع
غاز پیشانی سفید بزرگ
مرغابی سانان
نام اصلیغاز پیشانی سفید بزرگ
نام عربیإوزة غراء كبيرة
نام انگلیسیGreater White-fronted Goose
نام علمیAnser albifrons
گونهمرغابی سانان
زیستگاهتالاب‌ها ، باتلاق‌ها، دریاچه‌های آب شیرین، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها
تغذیهاز علوفه، برگ گیاهان و دانه‌ها
ویژگیچینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.

غاز پیشانی سفید بزرگ پرنده‌ای حلال‌گوشت است. این غاز آبچر که با توجه به رنگ خاکستری تیره، پیشانی سفید و راه‌راه‌های پهن سیاه نامنظم روی شکمش از سایر غازها به راحتی قابل تشخیص است. [۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 72 سانتی‌متر است؛ رنگ کلی بدن آن خاکستری تیره است که در نواحی گردن و در کمرش به رنگ قهوه‌ای متمایل می‌شود. در پهلوهایش دارای نوارهای عرضی پهن و قهوه‌ای است که به طور نامنظم و پراکنده تا زیر شکم امتداد دارند.[۲]

بر روی کمرش پرهای قهوه‌ای با لبه‌های انتهایی سفید، طرح منظمی را به وجود می‌آورد. روی پیشانی‌اش یک نوار سفید مشخص از دور قابل رویت می‌باشد. رنگ بدن پرنده نابالغ بیشتر خاکستری است با این تفاوت که نوار سفید پیشانی و اغلب نوارهای عرضی روی پهلو را ندارد. دم و انتهای زیر شکمش مانند اغلب غازها سفید است و در پرواز به خوبی قابل دیدن است.

رنگ چشمهایش قهوه‌ای و پاهایش نارنجی است که در نابالغ ها به رنگ صورتی تمایل دارد. منقارش نارنجی است و در برخی از غازهای پیشانی سفید به رنگ زرد و صورتی و گاها همراه با لکه‌های مشکی دیده می‌شود.

پرندگانی اجتماعی هستند و معمولا در گله‌های منظم و به شکل V پرواز می‌کنند.[۳]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معمولا در تالاب‌ها، باتلاق‌ها، دریاچه‌های آب شیرین، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها دیده می‌شود.[۴]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از علوفه، برگ گیاهان و دانه‌ها تغذیه می کند.[۵]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۶]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۷]


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  6. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۳.
  7. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.