اردک چشم طلایی
اردک چشم طلایی یا اردک گونه سفید پرندهای حلالگوشت است.
پرندهای است مهاجر و دریازی از خانواده بزرگ مرغابی که به خوبی غواصی میکند. پرنده نر سری بزرگ به رنگ سبز سیر با جلای براق دارد که در آن چشم زرد طلائیاش به خوبی میدرخشد. [۱]
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۴۵ سالتیمتر است؛ پرنده نر و ماده متفاوت هستند؛ پرنده نر پیشانیاش بلند و لکهای سفید با فاصله کمی زیر چشم و چسبیده به منقارش تشخیص این پرنده را آسان میکند. نوکش کوچک و سیاه میباشد. گردن، شکم و پهلوهایش سفید و پرهای پشت، دم و ناحیه انتهائی بدنش سیاه است. پاهایش نارنجی و پردهدار است و در انتهای بدنش قرار گرفته تا او را در امر غواصی کمک کنند.
در حال ایستاده و یا نشسته رگههای سیاه مشخصی به طور موازی و با فاصله روی پرهای سفید شانهاش خود نمایی میکنند آینه بالی سفید چهار گوشی زیر بالش دیده میشود. پرنده ماده سری بزرگ با پیشانی بلند و قهوهای شکلاتی رنگ دارد. طوق گردنی سفید شاخص و نشانه خوبی جهت شناسائی آن میباشد سطح پشتی، دم و پهلوهایش خاکستری ولکه لکه است و زیر شکمش سفید میباشد پاها و انگشتانش زرد نارنجی کدر و پردههای میان انگشتانش تیره است چشمانش زرد و نوکش خاکستری تیره میباشد. آینه بالی سفیدش در همه حالتها پیدا است. پرنده نابالغ تیره تراست و طوق گردنی را ندارد.[۲]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در زمستانها معمولا در کنار دریاها و دریاچههای وسیع، مصب رودخانهها، خلیجها به طور گروهی دیده میشوند. [۳]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اغلب غذای خود را از طریق غواصی به دست میآورند و شامل بیمهرگان آبزی، نرمتنان، سخت پوستان، ماهیهای کوچک لارو حشرات و حشراتی مانند سنجاقک و مگس و گیاهان آبزی است و مواد گیاهی غیر آبزی مانند دانهها، ریشهها و قسمتهای رویشی گیاهان تغذیه میکند. [۴]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
اردک چشم طلایی نر
-
اردک چشم طلایی
-
اردک چشم طلایی
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.