اردک سر سیاه

از ویکی‌موضوع
اردک سر سیاه
مرغابی سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیاردک سر سیاه
نام عربیبط إسکوبی
نام انگلیسیGreater Scaup
نام علمیAythya marlia
گونهمرغابی سانان
زیستگاهتلاقی و دشت‌های بی درخت پوشیده از گلسنگ‌ها و کناردریاچه‌های آب شیرین
تغذیهگیاهان آبزی، نرم تنان، سخت پوستان کوچک وحشرات آبزی و همچنین از دانه‌ها، ساقه، ریشه و برگ گیاهان
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


اردک سر سیاه پرنده‌ای حلال‌گوشت است. این اردک غواص آبهای عمیق و دریاهای متلاطم است. پرنده‌ای است مهاجر و به خانواده مرغابی تعلق دارد. پرنده نر از سر و گردن سیاه با جلای سبز، سطح شکمی سفید و کمر خاکستری شناخته می‌شود. [۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۷ سانتی‌متر است، رنگ پرنده نر و ماده متفاوت است؛ انتهای بدن و دمش تیره، منقار پهنش، خاکستری مایل به آبی و چشمانش زرد رنگ است. رنگ پر و بال اردک ماده عمدتا قهوه‌ای است که سر وگردنش تیره تر به نظر می رسد و در ناحیه مجاور منقار آبی رنگش و گرداگرد آن بخش سفید مشخصی دیده می شود که وجه افتراق اردک ماده سر سیاه به شمار می‌آید. نوار بالی سفید هردو جنس در هنگام پرواز مشهود است. نداشتن کاکل و پهن تر بودن بدن وجه افتراق اردک سر سیاه از اردک سیاه کاکل است که از نظر ترکیب رنگی شبیه هم می‌باشند. در دوران تولک ( پر ریزی اواخر فصل تابستان) پرنده ماده و نر شبیه هم می‌شوند با این اختلاف که سطح پشتی پرنده نر خاکستری است.[۲]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تابستا‌ن‌ها در زیستگاه‌های باتلاقی و دشت‌های بی درخت پوشیده از گلسنگ‌ها و کناردریاچه‌های آب شیرین دیده می‌شوند و در پائیز مهاجرت خودرا از مناطق سردسیر شمالی به طرف مناطق جنوبی شروع می‌کنند و زمستان‌ها را در سواحل دریاها، دریاچه‌ها، خلیج‌ها و مصب رودهای بزرگ و تعدادی از آنها در سواحل دریای خزر زمستان گذرانی می‌کنند.[۳]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

با شیرجه رفتن در اعماق آب غذای خود را که متشکل از گیاهان آبزی، نرم تنان، سخت پوستان کوچک وحشرات آبزی و همچنین از دانه‌ها، ساقه، ریشه و برگ گیاهان، تغذیه می‌کند. [۴]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۵]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۶]


گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۵.
  6. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، ‌حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.