اردک اردهای
اردک اردهای از پرندگان حلالگوشت و از خانواده مرغابیسانان است. این پرنده گردنی بلند و خوش فرم، با جثهای درشت، از خانواده اردکهای غازنما که رنگش نارنجی يک دست و سر و گردنش کم رنگتر و منقارش کوچک، ظريف و سياه است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۵۰ سانتی متر است؛ اردک اردهای نر پرندهای است با رنگ خاکستری مایل به اردهای، که خالهای ریز سفیدی در ناحیه سرو گردن دارد و این خالها در ناحیه سینهاش کمی بزرگتر و منظمتر به نظر میرسد از اردک سر سبز کمی کوچکتر و لاغرتر است و شیب پیشانیاش کمی بیشتر است تضاد رنگ سیاه ناحیه دمگاهش با رنگ روشن بدنش از نشانههای خوب تشخیص این اردک میباشد پاهایش نارنجی، دم کوچکش خاکستری و منقارش خاکستری تیره است.
پرهای خاکستری روی بالهایش حاشیهای بلوطی رنگ دارند. که در موقع پرواز به خوبی نمایان هیشوند. ماده اردک اردهای قهوهای رنگ است با لکههای نخودی روشن که شباهت زیادی به ماده اردک سر سبز دارد. منقارش خاکستری است و کنارههای آن نارنجی است. هر دو جنس نر و ماده آینه بالی سفید رنگی دارند که در موقع استراحت و پرواز به خوبی نمایان میشود.
به هنگام تولک یا پر ریزی که در اواخر تابستان اتفاق میافتد نر و ماده به هم شبیه میشوند اما پرنده نر پوشپرهای بلوطی خود را حفظ میکند.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سواحل ماسهای، درياچهها، كنار رودخانهها، كشتزارها و حتی در مناطق خشك زندگی میکنند و عموماً در حفرههای روی زمين و داخل شنها و بعضاً در شكاف صخرهها و روی درختان لانه میسازند.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آنقوتها از علفها، دانهها، حشرات، نرمتنان و ماهيان تغذيه میكنند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
اردک اردهای
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۸
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.